تاثیر باورهای هوشی بر سازگاری اجتماعی دانش آموزان در دوران ابتدایی

سازگاری اجتماعی یکی از مهم ترین عوامل موفقیت در زندگی است که بر پایه روابط بین فردی و گروهی استوار است . در دوران ابتدایی ، دانش آموزان با محیطی جدید و ناشناخته مواجه می شوند که در آن باید با کودکان دیگر و بزرگسالان ارتباط برقرار کنند و نقش های مختلف را ایفا نمایند. در این دوره، باورهای هوشی دانش آموزان می تواند بر سازگاری اجتماعی آنان تاثیر گذارد. باورهای هوشی به باورهای فرد درباره هوش و توانایی های خود اشاره دارد. این باورها می تواند بر عملکرد و رفتار فرد تاثیر گذارد. در مورد دانش آموزان، باورهای هوشی آنان می تواند بر نحوه برخورد آنان با چالش ها و مشکلات در کلاس و مدرسه تاثیر گذارد. اگر دانش آموزی باور داشته باشد که هوش و توانایی هایش محدود است ، ممکن است در برابر چالش ها و مشکلات عقب نشینی کند و از تلاش و کوشش باز ایستد. از سوی دیگر، اگر دانش آموزی باور داشته باشد که هوش و توانایی هایش بالا است ، ممکن است با اعتماد به نفس بیشتر و تلاش بیشتر در برابر چالش ها و مشکلات ایستادگی کند. بررسی این نظر گاه ها منجر به ارائه الگویی شده که در تحقیق حاضر به اجرا درامده است . نتایج حاکی از تاثیر قابل توجه روش یادگیری مشارکتی بر رشد مهارتهای اجتماعی و پیشرفت تحصیلی دختران و پسران بوده است . نتایج تحقیق با بسیاری از نظر گاه های ارایه شده و تحقیقات انجام شده همخوانی دارد . به منظور اجرای موثر روش یادگیری مشارکتی همکاری نویسندگان کتابهای درسی ، تصمیم گیرندگان آموزشی ، معلمان و والدین ضروری است .

Keywords:

اجتماعی , دانش آموز , معلم , سازگاری , یادگیری .