تاثیر فعالیت های فوق برنامه در عملکرد اجتماعی تحصیلی و عاطفی دانش آموزان

یکی از وظایف اصلی نظام تعلیم و تربیت در هر جامعه فراهم کردن زمینه و فرصتهای مناسب یادگیری به منظور رشد و شکوفایی استعدادهای گوناگون و متنوع دانش آموزان است علاوه بر نیازهای متنوع دانش آموزان، نیازهای برخاسته از شرایط خاص فرهنگی اجتماعی در ابعاد ملی و محلی و هم چنین اقتضائات بین المللی، نظامهای آموزشی را با چالش جدی رو به رو نموده است. هر کشور بنا بر دیدگاه ها و رویکردهای حاکم بر نظام برنامه ریزی درسی و آموزشی با شیوههای متفاوت به دنبال تدابیر مناسب برای مواجهه با چالش های فوق میباشد یکی از راههای برون رفت از این چالشها طراحی مناسب فعالیتهای فوق برنامه برای پاسخگویی به نیازهای آموزشی دانش آموزان با لحاظ نوعی آزادی عمل و قدرت انتخاب، انجام کار گروهی، وجود انعطاف و سایر ویژگی هاست فعایتهای فوق برنامه مجموعه ای از تجارب ، فعالیت ها و فرصت هایی است که در درون یا خارج از کلاس درس طراحی و اجرا میشوند و اهدافی نظیر رفع نارساییهای برنامه درسی به منظور تعمیق یادگیری توجه به استعدادها ، نیازها و علایق متفاوت شاگردان کمک به پرورش تواناییهای فردی آنان را دنبال کند و دگرگون ساختن محیط آموزشی و تبدیل آن به محیط پر نشاط و پویا می انجامد. از سویی دیگر سبب آماده ساختن فراگیران برای ایفای مناسب نقشها و مسئولیتهای اجتماعی میگردد و مشارکت در توسعه مستمر موفقیتهای زندگی را در پی دارد. فعالیتهای فوق برنامه به عنوان راهکاری برای بهبود نظام تعلیم و تربیت شناسایی شده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش فعالیتهای فوق برنامه درسی بر عملکرد اجتماعی- تحصیلی-عاطفی دانش آموزان مقطع ابتدایی می.باشد.

Keywords:

خلاقیت , فوق برنامه , عملکرد اجتماعی , عملکرد تحصیلی و عاطفی , دانش آموز