تدوین مدل ساختاری بی رمقی زناشویی براساس خود تمایزیافتگی و باورهای ارتباطی با میانجیگری هوش هیجانی میان زنان با تجربه طلاق عاطفی

طلاق عاطفی نوعی جدایی خاموش اطلاق می شود که به لحاظ قانونی و شرعی اتفاق نیفتاده و مرد و زن بنا بر ملاحظاتی و به ناچار در زیر یک سقف به ظاهر زندگی می کنند. این پژوهش با هدف تدوین مدل ساختاری بی رمقی زناشویی بر اساس خود تمایزیافتگی و باورهای ارتباطی با میانجیگری هوش هیجانی در میان زنان با تجربه طلاق عاطفی انجام شد. تحقیق حاضر، از بعد هدف ،کاربردی و از حیث شیوه انجام تحقیق، در زمره تحقیقات توصیفی پیمایشی و همبستگی می باشد. جامعه آماری تحقیق حاضر،شامل کلیه زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره مشهد که تعداد آنها بالغ بر ۵۰۰ نفربوده است. بر طبق جدول مورگان ،حجم نمونه آماری تعداد ۱۴۰ نفر تعیین، که پرسشنامه ها بین آنها به صورت نمونه گیری در دسترس توزیع شد. ابزار گرداوری پژوهش پیش رو پرسشنامه استاندارد بوده است که از پرسشنامه باورهای ارتباطی آیدلسن و اپشتاین (۱۹۸۱)، پرسشنامه تمایز یافتگی خود اسکورن و فریدلندر (۱۹۹۸)، پرسشنامه بی رمقی پین و نونز۳ (۲۰۰۳) و پرسشنامه هوش هیجانی گارنفسکی،کرایچ و اسپینهاون۴(۲۰۰۱) استفاده گردید. نتایج نشان داد باورهای ارتباطی بر هوش هیجانی تاثیر مثبت و مستقیم و معنی دار دارد. خودتمایز یافتگی بر هوش هیجانی تاثیر مثبت و مستقیم و معنی دار دارد. باورهای ارتباطی بر بی رمقی زناشویی تاثیر منفی و معنی دار دارد. خودتمایزیافتگی بر بی رمقی زناشویی تاثیر مثبت و مستقیم و معنی دار دارد. همچنین، هوش هیجانی بر بی رمقی زناشویی تاثیر منفی و معنی دار دارد. باورهای ارتباطی با واسطه گری هوش هیجانی بربی رمقی زناشویی تاثیر منفی و غیر مستقیم دارد. همچنین، خود تمایز یافتگی با واسطه گری هوش هیجانی بر بی رمقی زناشویی تاثیر غیر مستقیم و منفی دارد. بر پایه این یافته ها میتوا ن نتیجه گرفت که گریز پیاپی از تجربه رخدادهای تنش زای رابطه و توان اندک این زوجین در بازسازی رابطه ،زمینه بی رمقی آنها را فراهم می آورد. بنابراین نیاز است در مداخله های درمانی، خانواده درمانی و آموزشهای خانواده توجه ویژه ای به خود تمایز یافتگی،باورهای ارتباطی و هوش هیجانی صورت پذیرد.

Keywords:

بی رمقی زناشویی , خود تمایزیافتگی , باورهای ارتباطی , هوش هیجانی , طلاق عاطفی