ریسک های سیاسی تاثیر گذار بر صادرات غیر نفتی ایران

اهمیت توجه به ریسک و به خصوص ریسک های سیاسی برای ورود به بازار های بین المللی بر کسی پوشیده نیست۴( شرکت های بزرگ FDI( ولی از همان ابتدا که توجه به این نوع ریسک با بروز مشکل برای سرمایه گذارای مستقیمآمریکایی شروع شد، تاثیر این ریسک بر سایر شیوه های ورود، مورد بی توجهی قرار گرفته است. از آنجا که ریسکسیاسی می تواند صورت های مختلفی داشته باشد، جنبه های مختلف ریسک سیاسی نیازمند ارزیابی اند، که بسته بهنوع مشارکت و مرحله بین المللی شدن شرکت متفاوت است. بنابر این پرسش اصلی در این تحقیق شناسایی ریسکهای سیاسی تاثیر گذار بر صادرات غیر نفتی ایران می باشد.ما در این پایان نامه تلاش کردهایم تا به یکی از رایج ترینروشهای ورود به بازارهای بین المللی یعنی صادرات، با تمرکز بر صادرات غیر نفتی ایران بپردازیم، و عوامل سیاسیتاثیر گذار را با توجه به اهمیت و اولویت آنها، رتبه بندی کنیم، زیرا تمرکز بر روی عوامل بیاهمیت ریسک سیاسیممکن است منجر به تصمیمگیریهای ضعیف شود. در این تحقیق برای بیان ریسک های سیاسی از مدل دل لا توره ونیکار استفاده شده است که خود فرضیه اصلی تحقیق را شامل می شود. مطالعات میدانی از طریق پرسشنامه در جامعهمدیران و کارشناسان حوزه صادرات و بین الملل در شرکت های نمونه صادراتی ۵ سال اخیر مشتمل بر ۱۶۱ شرکتانجام شد که با استفاده از روش های تخمین حجم نمونه، نمونه ۴۴ نفری انتخاب گردید. برای تحلیل داده ها از روش-های آماری نظیر: آزمون فریدمن، رگرسیون و تحلیل عاملی تاییدی استفاده شده است.نتایج حاصله نشان می دهد، مدلطراحی شده برای نشان دادن تاثیر ریسک های سیاسی بر صادرات غیر نفتی تایید می شود و از برازش مناسبی برخورداراست و نیز از بین ۱۱ مولفه ریسک های سیاسی، محدودیت خروج سرمایه، بی ثباتی نرخ ارز، سطح حمایت از تولیداتداخلی و سطح بروکراسی به ترتیب، بیشترین تاثیر را بر صادرات غیر نفتی ایران دارند و نیز از بین ۴۱ ریز متغیر پرسشنامه،بهترتیب تعرفه های سنگین بر واردات، تحریم های بانکی کشور میزبان توسط سیستم بانکی بین الملل و بروز جنگ یاحالت جنگ بالاترین رتبه و انقلاب در کشور همسایه، تصفیه احزاب و ملی کردن پایین ترین رتبه را کسب نمودند.

Keywords:

ریسک , ریسک سیاسی , عوامل سیاسی , عوامل اقتصادی , صادرات