خود شیفتگی مدیران و مهارت کنترل آن در موقعیت تصمیم گیری آموزشی

خودشیفتگی یک ویژگی فطری شخصیتی و بنیادی انسان است که بسته به نوع زمینه‫های ژنتیک افراد، تربیت خانوادگی، شرایط رشد و شرایط اجتماعی و محیطی، ممکن است تشدید شده و یا شدت یابد، به نحوی که بر سایر ویژگی‫های شخصیتی غالب شود. ‬‬‬‬‬‬‬‬خودشیفتگی، واژه ناآشنایی نیست و همه کم و بیش با ادبیات‫های متفاوتی با آن آشنا هستند. با توجه به اینکه افراد خودشیفته به دلیل عدم تعادل در ویژگی‫های شخصیتی، مشکلات فراوانی برای فرد، دیگران و جامعه ایجاد نموده و آنچان تنش و درگیری ایجاد می‫نماید که ادامه رابطه با مشکل مواجه می‫شود. در این میان اگر خودشیفتگی در بالای هرم سازمانی، یعنی مدیران شایع باشد، صدمات و لطمات آن جبران‫ناپذیر خواهد بود به طوری‫که حتی ممکن است ادامه حیات سازمان امری محال و ناممکن باشد. لذا در این مقاله تلاش می‫شود تا اثرات خودشیفتگی مدیران در سازمان و پیامدهای حاصل از آن تبیین شود و در پایان راهگارهایی برای جلوگیری از خود شیفتگی در سازمان‫ها داده شود. ‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬

Keywords:

مدیران , خودشیفتگی , شخصیتی , حیات سازمان