بررسی رابطه بین تعللورزی و سرزندگی تحصیلی با باورهای هوشی در دانش آموزان

هدف این پژوهش تعیین رابطه بین تعلل ورزی و سرزندگی تحصیلی با باورهای هوشی در دانش آموزان بود. طرح این پژوهش همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش دختران دوره متوسطه اول شهرستان سمنان در سال تحصیلی ۱۳۹۵ بود. نمونه آماری این پژوهش تعداد ۲۰۰ نفر بود که به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. ابزارهای این پژوهش پرسشنامه باورهای هوشی بابایی (۱۳۷۷)، مقیاس ارزیابی تعلل ورزی - نسخه ی دانش آموز سولومون و راث بلوم (۱۹۸۴) و مقیاس سرزندگی تحصیلی دهقانی زاده و حسین چاری (۱۳۹۱) بود. نتایج تحلیل همبستگی نشان داد که بین تعلل ورزی و باورهای هوشی رابطه معناداری وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که تعلل ورزی تعلل ورزی به طور مثبت و معناداری باورهای هوی ذاتی، و به طور منفی و معناداری باورهای هوشی افزایشی را پیش بینی می کند. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون خطی ساده نشان داد که متغیر سرزندگی تحصیلی برای باورهای هوشی ذاتی پیش بین منفی معناداری و برای باورهای هوشی افزایشی پیش بین مثبت معناداری است. بنابراین می توان گفت سرزندگی تحصیلی متغیری مطلوب برای پیشرفت در حوزه تحصیل، اما متغیر تعلل ورزی یک متغیر نامطلوب در راستای ایجاد رکود تحصیلی است.

Keywords:

تعلل ورزی , سرزندگی تحصیلی , باورهای هوشی , دانش آموزان مقطع اول متوسطه.