نقش اطمینان جویی بیش از حد و سیستم های مغزی رفتاری در پیش بینی نشانه های اختلال وسواس

هدف از این پژوهش تعیین نقش اطمینان جویی بیش از حد و سیستم های مغزی رفتاری در پیش بینی نشانه های اختلال وسواس بود. روش مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی بیماران مبتلا به اختلال وسواس در نیمه اول سال ۱۳۹۴ بود. روش نمونه گیری در این پژوهش بصورت دردسترس بود و با استفاده از این روش تعداد ۶۰ نفر به عنوان گروه نمونه انتخاب شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه اطمینان جویی بیش از حد، وسواس فکری- عملی و شخصیتی گری ویلسون جمع آوری شد. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل (تجزیه و تحلیل و ارزیابی) شد. نتایج نشان داد بین وسواس با اطمینان جویی بین فردی رابطه منفی و با اطمینان جویی مرتبط با تهدید رابطه مثبت معنی داری وجود دارد. همچنین بین وسواس با روی آوری، اجتناب منفعل، خاموشی و گریز رابطه مثبت معنی دار و با اجتناب فعال رابطه منفی معنی داری وجود دارد (۰۵/۰>p). همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد سیستم های مغزی رفتاری و اطمینان جویی بیش از حد، نشانه های وسواسی را به طور معنی داری پیش بینی می کند. بر این اساس می توان اطمینان جویی و سیستم های مغزی رفتاری را از عوامل دخیل در آسیب شناسی اختلال وسواس دانست.

Keywords:

اطمینان جویی بیش از حد , سیستم های مغزی رفتاری , اختلال وسواس