تاثیر چرخه قاعدگی بر توان بی هوازی کاراته کاران نخبه زن زابل

سابقه و هدف: تحقیقات در زمینه چرخه قاعدگی زنان و تاثیر متقابل آن بر عملکرد ورزشی متناقض است. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر چرخه عادت ماهانه بر بی هوازی زنان کاراته کار نخبه ۲۵-۱۵ سال شهر زابل می باشد. مواد و روشها: تحقیق حاضر با طرح پیش آزمون و پس آزمون به صورت مقطعی اجرا شد. تعداد ۵۷ نفر از کاراته کاران زن مجرد با میانگین سنی (۰۸/± ۲۵/۲۰) سال و میانگین قد (۵۹/۵±۶/۱۶۲) سانتی متر و میانگین وزن (۶۳/۹±۱۲/۵۹) کیلوگرم و درصد چربی (۲۸/۴±۳/۲۷) و شاخص توده بدنی (۷/۲±۳۵/۲۲) کیلوگرم/مترمربع انتخاب شدند. این تحقیق از نوع علی پس از وقوع و کلینیکی می باشد. میزان هورمون استروژن در سه مرحله از چرخه قاعدگی، مرحله ی خونریزی (روز سوم)، مرحله ی فولیکولی(روز دوازدهم) و مرحله ی لوتتینی (روز بیست و یکم) با خونگیری از آزمودنی ها توسط آزمایشگاه تخصصی اندازه گیری شد و در همان روز آزمون رست از آن ها به عمل آمد. نتایج با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی (اندازه گیری های تکراری و آزمون تعقیبی LSDو همبستگی پیرسون برای آزمون فرضیه ها بررسی شد. یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد میزان هورمون استروژن در مراحل مختلف چرخه ی قاعدگی متفاوت است (۰۱/۰ ≥p). توان هوازی در مرحله ی لوتئینی دارای بیشترین میانگین و در مرحله ی فولیکولی دارای کمترین میانگین می باشد. میزان توان بی هوازی (آزمون رست) در مراحل مختلف چرخه ی قاعدگی تفاوت معنی داری (۰۱/۰ ≥p) دارد و در مرحله ی فولیکولار دارای بیشترین میزان و در مرحله ی لوتئال دارای کمترین میزان می باشد. همچنین، بین میزان هورمون استروژن توان بی هوازی رابطه ی معنی داری مشاهده نشد. همچنین، بین هورمون استروژن و توان بی هوازی در مراحل مختلف چرخه ی قاعدگی رابطه ی معنی داری مشاهده نشد. نتیجهگیری: که چرخه قاعدگی عملا محدودیتی در اجرای فعالیت های ورزشی هوازی ایجاد نمی کند، اما فعالیت های ورزشی بی هوازی بهتر است در مرحله ی فولیکولی چرخه قاعدگی انجام شود. همچنین تغییرات هورمون و استروژن در مراحل مختلف چرخه قاعدگی هیچ تداخلی با فعالیت های ورزشی بی هوازی ندارد.

Keywords:

چرخه ی قاعدگی , هورمون استروژن , توان بی هوازی , زنان کاراته کار.