نقش منفی کم رویی دانش آموزان در فرایند یادگیری

" کمروبودن " نشانگر صفت فردی است که " به خاطر ترسویی، احتیاط کاری و بی اطمینانی، نزدیک شدن به او مشکل است. " فرد کمرو" هشیارانه از مواجهه با افراد یا چیزهایی مشخص یا انجام کاری همراه آنان بیزار است. " در گفتار یا کردار خود ملاحظه کار است، از ابراز وجود بیزار است و به طور محسوسی ترسو است. ممکن است فرد کمرو " کناره گیر یا بی اعتماد باشد و یا شخصیتی پرسش انگیز، بی اعتماد و مشکوک داشته باشد. " فرهنگ لغت" و بستر"کمرویی را به عنوان " ناراحت بودن در حضور دیگران " تعریف می کند. کمرویی در میان دانش آموزان خردسال شایعتر از بزرگسالان است. بسیاری از بزرگسالانی که خود را غیر کمرو می بینند با برنامه ریزی، بر کمرویی دوران کودکی خود غلبه کرده اند، معهذا تحقیق ما موکدا این باور را که کمرویی فقط عارضه ی دوران کودکی است، رد می کند. ممکن است این پدیده در میان کودکان آشکارتر باشد، زیرا آنان عموما نسبت به بزرگسالان در معرض بررسی دقیق تر روزانه اعمالشان قرار دارند. اما کمرویی در میان بخش قابل ملاحظه ای از جمعیت بزرگسالان ادامه می یابد.

Keywords:

نقش منفی , کم رویی , دانش آموزان , یادگیری