بارگاه رضوی از نگاه جهانگردان (از قرن ۱۶ تا ۱۹۱۴)

آستان قدس رضوی به عنوان بزرگترین نهاد فرهنگی در استان خراسان بزرگ، در دو دهه اخیر با تاسیس نهادهای آموزشی و پژوهشی، در تربیت پژوهشگران متخصص و ارائه تولیدات علمی پیشگام بوده است. این پژوهش با هدف بررسی جایگاه علمی آستان قدس رضوی طی سال ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۰ با استناد  به مقالات منتشر شده در مجلات علمی ملی و بین المللی انجام شده است. هدف این پژوهش، کاربردی و از نوع تحقیقات پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش شامل۲۳۰ نفر از اعضای هیئت علمی و پژوهشگران شاغل در موسسات آموزش پژوهشی آستان قدس رضوی می باشد. یافته های این پژوهش نشان داد که:۱.طی سالهای ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۰، تعداد ۵۲۷ مقاله در مجلات معتبر علمی و همایش های ملی و بین المللی منتشر و ارائه شده است که در بین موسسات  مورد بررسی سازمان، کتابخانه ها با انتشار حدود ۵۰ درصد مقالات (۵۵/۴۱، برابر با ۲۱۹ مقاله) بیشترین سهم و دانشگاه امام رضا(ع) با انتشار ۸۲/۱۴ درصد مقالات در سه سال بررسی شده، کمترین سهم را در تولید علم آستان قدس رضوی داشته اند.۲. نرخ رشد تولید علم در آستان قدس رضوی با استناد به مقالات علمی تولید شده در سه سال اخیر، به طور متوسط ۶۸/۱۸ درصد می باشد؛ ضمن آنکه، نرخ رشد تولید علم با استناد به مقالات منتشر شده از حیث درجه اعتبار نشریه حاکی از آن است در طی سه سال مورد بررسی، مقالات همایشی ۹۴/۸۹ درصد، مقالات علمی ترویجی ۱۷/۶ درصد، مقالات تخصصی ۰۹/۳۰ درصد و مقالات علمی پژوهشی نیز ۷۷/۱۷ درصد رشد داشته اند.۳. روند رشد مقالات موسسات بررسی شده در این پژوهش در سال ۱۳۸۸، روند کاهشی را نشان می دهد؛ چنان که نرخ رشد برای موسساتی چون بنیاد پژوهش ها، دانشگاه علوم اسلامی رضوی و سازمان کتابخانه ها منفی بوده است. در طی سه سال گذشته، متوسط رشد سالانه تولیدات علمی برای بنیاد پژوهش ها ۶۶/۱۲، دانشگاه علوم اسلامی رضوی ۷۱/۵-، دانشگاه امام رضا (ع) صفر و سازمان کتابخانه ها ۵۰ درصد بوده است.۴.در بین موسسات بررسی شده در این پژوهش، به ترتیب دانشگاه امام رضا(ع)، دانشگاه علوم اسلامی رضوی و سازمان کتابخانه ها در تولید مقالات علمی پژوهشی و ISI بیشترین سهم را داشته اند.