پویایی فقه امامیه در مواجهه با مسائل مستحدثه با تاکید بر فرآیند بایسته اجتهاد

امروزه شاهد تعداد کثیری از مسائل جدید و نوپدید هستیم که اصطلاحا در فقه به آن­ها «مسائل مستحدثه» گفته می­شود؛ مکاتب الهی (اعم از الهی و غیرالهی) در مواجهه با این مسائل در تلاش هستند تا پاسخی درخور و کارآمد ارائه کنند؛ در این میان فقه شیعه نیز با بهره گیری از گونه­ای خاص از «عقل­ورزی» به نام «اجتهاد» سعی دارد پاسخی مناسب و شایسته به این مسائل ارائه نماید؛ در این مقاله برآنیم پس از بررسی ماهیت مسائل مستحدثه در عصر غیبت، به واکاوی مختصات و ویژگی­های «فرآیند اجتهاد» در این مکتب الهی بپردازیم و نشان دهیم که فقه شیعه مبتنی بر گونه­ای خاص از «عقل ورزی» یعنی «اجتهاد» علی الاصول حائز گونه­ای پویایی است که امکان مواجهه فعال و بایسته با مسائل مستحدثه را برای آن – به خلاف مکاتب دیگر- فراهم می آورد.

Keywords:

پویایی فقه شیعه , مسائل مستحدثه , عصر غیبت , بایسته اجتهاد