اثربخشی روان درمانی مبتنی بر سبک زندگی آدلری بر رفتار های پرخطر،عزت نفس و افسردگی خفیف دانش آموزان دوره دوم متوسطه

این پژوهش به منظور بررسی اثربخشی روان درمانی مبتنی بر سبک زندگی آدلری بر رفتارهای پرخطر، عزت نفس، و افسردگی خفیف در دانش آموزان دوره متوسطه دوم انجام شد. روش مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهرستان ساری بودند. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس ۳۰ دانش آموز به طور تصادفی انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه های رفتارهای پرخطر دکتر شهرام محمدخانی (۱۳۸۶)،عزت نفس کوپراسمیت(۱۹۶۷) و افسردگی بک آرون بک(۱۹۶۱) بودند. گروه آزمایش طی هشت جلسه ۲ ساعته مداخله سبک زندگی آدلری قرار گرفتند و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که روان درمانی مبتنی بر سبک زندگی آدلری باعث کاهش معنادار رفتارهای پرخطر، افزایش عزت نفس، و کاهش افسردگی خفیف در دانش آموزان شد. این یافته ها نشان می دهد که این روش می تواند به عنوان یک رویکرد موثر در بهبود رفتار و سلامت روانی دانش آموزان مورد استفاده قرار گیرد. از این رو، ارائه خدمات روان درمانی مبتنی بر سبک زندگی آدلری در محیط های آموزشی و دانش آموزان می تواند بهبود محیط آموزشی و عملکرد دانش آموزان را تسهیل کند،به مشاوران و روان درمان گران پیشنهاد می شود که این درمان را در درازمدت به کارگیرند.

Keywords:

سبک زندگی آدلری , رفتارهای پرخطر , عزت نفس , افسردگی خفیف , دانش آموزان