بررسی تامین و ارتقای عدالت آموزشی در مدارس ابتدایی مناطق عشایری

به نظر متخصصان تعلیم و تربیت، مهم ترین و اساسی ترین مقطع نظام آموزشی، مقطع ابتدایی است که در ایجاد تحولات اساسی در جوامع و پیشرفت آنها نقش مهمی را ایفا می کند. اما آموزش ابتدایی زمانی در پیشرفت ملت ها موثر واقع می شود که کیفیت مناسبی به آن حاکم باشد. بی تردید کیفیت در نظام آموزش ابتدایی پیش نیاز تو سعه منابع انسانی برای جوابگویی به تقاضا های تغییرات تکنولوژی در قرن بیست و یک خواهد بود؛ زیرا که یک نظام آموزش ابتدایی ضعیف، کل نظام توسعه سرمایه انسانی را به مخاطره می اندازد، این نظام از یک سو دانش آموزانی تر بیت خواهد کرد که آمادگی لازم برای ورود به دوره ی متوسطه و آموزش عالی را ندارند و از سوی دیگر بزرگسالانی بیسواد تحویل جامعه می دهد، مهمتر از آن به تعداد کافی والدین و مدیرانی که آموزش واقعی دیده با شند برای مشارکت در تو سعه تربیت نخواهد کرد.توجه به دانش آموزان مدارس عشایری به عنوان یادگیرندگانی موفق، مادام العمر و شهروندان موثر جامعه روستایی، راهی مطمئن برای تحقق عدالت آموزشی و حتی اجتماعی به صورت همه جانبه و فراگیر است، موضوع عدالت آموزشی محور اصلی و از بحث های راهبردی همه نظام های آموزشی است و تحقق عدالت آموزشی در مدارس عشایری منوط به ایجاد و برقراری گفتمانی فراگیر در باب عدالت آموزشی در این نوع مدارس است.جایگاه بلند مرتبه و والای آموزش و وجود استعداد های سرشار و توانمند وجود عدالت را بیشتر ضروری می سازد. شرط لازم و اصلی برای دسترسی به جامعه ای همسو، تعالی، پویا و هدفمند، توسعه یافته، تامین و بروز عدالت آموزشی و فرهنگی است هر چقدر پدیده عدالت در سطح یک کشور بیشتر تعمیم و تعمیق یابد و برای گسترش و بسط آن هم فکری شود، قطعا به کشوری توسعه یافته تر منجر می شود و بنیان آن کشور را متحول می کند، عدالت آموزشی یکی از رکن های پیشرفت و زیربنایی ترین ابعاد عدالت سازمانی است که می تواند همه حوزه های آموزشی بالاتر را دچار تحول کند و زمینه ساز بروز استعداد ها و توانمندی های دانش آموزان را در سطح کلان و در تراز سند تحول بنیادین فراهم آورد، وقتی عدالت آموزشی در یک سیستم آموزشی حاکم باشد بالطبع بنیان های فرهنگ آموزشی آن جامعه هم متوازن و پایدار و رو به رشد خواهد بود و در بستر این فرهنگ متوازن بالندگی فکری و ذهنی، اقتصادی، سیاسی و اجتماعی هم اتفاق خواهد افتاد، باید توجه کرد که اولین ایستگاه قطار امن عدالت، عدالت از نوع آموزش است، پس آنچه مسلم است عدالت آموزشی می تواند بسترساز عدالت اقتصادی و عدالت اجتماعی که به معنای رعایت تناسب، استحقاق ها و شایستگی ها در ساحت اجتماع است، باشد.