نگرش های فرزند پروری والدین و نقش آن در پرورش خلاقیت در دانش آموزان

خلاقیت استعداد و توانایی بالقوه ای است که در وجود تمامی افراد بشر وجود دارد و پرورش آن به خلق آثارعلمی، هنری، صنعتی و حل مساله می انجامد. این استعداد و توانایی بالقوه نیازمند توجه و پرورش است و مانند همه توانایی های انسان جز در سایه بارورسازی به فعلیت نخواهد رسید بنابراین پرورش آن می باید از سنین پایین آغاز شود و در این خصوص نقش نظام مدرسه ای برجسته می باشد. یکی از عوئامل موثر بر پرورش خلاقیت رد دانش آموزان در دوران مدرسه، سبک فرزند پروری والدین است. در واقع خانواده و سبک های فرزند پروری آن به عنوان اولین محیط اجتماعی کودکان، نقش بسیار مهمی در شکل گیری خصوصیات فردی آن ها، از جمله خلاقیت، ایفا می کند. این نقش بسیار مهم است زیرا خانواده به عنوان یک واحد اجتماعی، تاثیرات بسیار گسترده ای بر شخصیت و توانمندی های کودکان دارد. اولین عامل تاثیر گذار در تقویت خلاقیت کودکان، سبک فرزند پروری حمایتی و انگیزشی خانواده است. والدین که بر اسا سبک فرزند پرور یخود توانسته اند محیط خانه را به یک فضای حمایت آمیز و انگیزشی تبدیل کنند، به کودکان فرصت می دهند تا با اطمینان به بیان ایده ها و طرح های خود بپردازند. حمایت و انگیزه والدین می تواند به عنوان انگیزه داخلی برای رشد خلاقیت در کودکان عمل کند و آن ها را به اندیشیدن خارج از قالب های معمول و نوآورانه ترغیب کند

Keywords:

فرزند پروری , خلاقیت , دانش آموزان