علت وجودی، اندیشه سیاسی و تطبیق مصادیق آن در کشورهای ایران، عراق و عربستان سعودی

علت وجودی، اندیشه سیاسی و هویت سرفصل های مهم در ایجاد، بقا و تداوم کشورها به حساب می آیند. هر سه مولفه مهم دارای پاسخ های مشابهی هستند که کشورها برای یکپارچگی ملی و کاهش بحران های داخلی، تداوم تاثیرگذاری منطقه ای و بین المللی؛ نیازمند شناسایی، تدوین و معرفی عناصر تشکیل دهنده آن هستند؛ به طوری که موردتوافق تمامی شهروندان آن کشور باشند و همه مردم نسبت به آن ها احساس تعلق و همراهی داشته باشند. هر کشوری که از مولفه های مشخص و پذیرفته شده علت وجودی توسط آحاد جامعه خود برخوردار باشد، در دوران گذار، هجوم امواج جهانی (جهانی شدن) و قومیت گرایی نوین، آسیب کمتری می بیند و قادر خواهد بود با استناد و پشتوانه این ظرفیت ها، همگرایی در جامعه را تقویت کند و از پراکندگی و کاهش قدرت ژئوپلیتیکی کشور جلوگیری کند. از طرف دیگر، فقدان، تزلزل و یا کمرنگ شدن این عناصر، می تواند منجر به چالش هایی از قبیل کاهش انسجام اجتماعی، تجزیه سرزمینی، فقدان نظم و ثبات، عدم یکپارچگی در جامعه و بحران هویت در کشور شود. در این مقاله سه کشور قدرتمند حوزه خلیج فارس - ایران، عراق و عربستان سعودی- مورد مقایسه و ارزیابی قرار می گیرند تا میزان شمولیت و تاثیرپذیری هرکدام از این کشورها از مولفه های ذکرشده و سطح انسجام اجتماعی آن ها  در این موارد مشخص شود.