بهینه سازی دمای ساختمان های مسکونی کوچک هوشمند با استفاده از قوانین استنتاج فازی با لحاظ راحتی کاربران

مقاله حاضر، مدلی برای مدیریت بهینه مصرف انرژی ساختمان مسکونی هوشمند با درنظر گرفتن مشخصه های احساسی برای تامین راحتی ساکنین می باشد. به­ منظور هوشمندسازی دمای داخلی بر اساس مولفه های احساسی (پوشش افراد، دمای هوا ی بیرون، سن، شاخص توده بدنی (۳ BMI)، میزان رطوبت و تعداد ساکنان) به­ روش سیستم خبره و پرسش نامه، دمایی به ­عنوان مبنا تعیین شده است، دمای ایده آل ۲۲ درجه سانتی گراد در نظر گرفته شده است. برای صحت سنجی قوانین از استاندارد تعیین شاخص های حرارتی ۴PMV و ۵PPD و معیارهای آسایش حرارتی موضعی استفاده شده و نتیجه آن انطباق قابل قبول دمای خروجی با شاخص های حرارتی می باشد. برای تعیین قوانین براساس شرایط احساسی، میزان تغییرات دمایی بین ۲- تا ۵/۱+ درجه سانتی­گراد در نظر گرفته شده است و تعداد ۸۱۰ قانون استخراج گردیده است. برای تنظیم دما بر اساس قوانین یک داشبورد در نرم افزار اکسل تهیه شده است که با ورود هر یک از داده های موجود بر اساس کیفی و کمی میزان دمای مناسب به ­عنوان خروجی نشان داده می شود. برای بررسی نتایج میزان مصرف انرژی در دو حالت تنظیم دما با سیستم هوشمند و تنظیم دمای دستی با یکدیگر مقایسه شده اند که نتایج نشان دهنده کاهش مصرف انرژی به­ ترتیب در حالت گرمایشی و سرمایشی به ­میزان ۷/۹ و ۲/۱۰ درصد و بهینه شدن مصرف انرژی در استفاده از این سیستم هوشمند می باشد.

Keywords:

خانه هوشمند , تنظیم دمای هوشمند , قوانین خبره , بهینه سازی انرژی , راحتی کاربر