تحلیل نقوش و صفحه آرایی قرآن میر عبدالقادر حسینی شیراز ی از مکتب هند و مقایسه آن با قرآن روز بهان شیراز ی از مکتب شیر از (از مجموعه نفایس آستان قدس رضو ی)
Publish place: Scientific Journal Khorasan's Art، Vol: 1، Issue: 1
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 12
This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HGI-1-1_006
تاریخ نمایه سازی: 31 تیر 1403
Abstract:
با ورود اسلام به ایران و سایر نقاط به ویژه در دوره صفوی، تذهیب های قرآنی دارای اهمیت و ارزش زیبایی شناسی خاصی گردید. در این دوره بین ایران و هند ارتباطاتی ویژه در زمینه هنری ایجاد و درنتیجه دامنه تحقیقات هنری گسترش یافت. در ایران، بهترین مذهبان تنها در پایتخت ساکن نبودند. در سراسر قرون نهم و دهم هجری قمری، شیراز یکی از مراکز اصلی تدوین کتب دست نویس به شمار می آمد. این پژوهش برآن است که با انتخاب هدفمند دو قرآن نفیس از موزه آستان قدس رضوی، قرآن روزبهان شیرازی با شماره ثبت ۱۳۶ از مکتب شیراز و قرآن عبدالقادر حسینی شیرازی با شماره ثبت ۱۰۶ مربوط به مکتب هند و ایرانی -هر دو از قرآن های شاخص در مکتب های عنوان شده در دوره زمانی صفوی- را مورد مطالعه و تطبیق قرار دهد. سوال اصلی این است که چه شباهت ها و تفاوت هایی بین سبک تذهیب در قرآن میر عبدالقادر حسینی شیرازی و قرآن روزبهان شیرازی دال بر اثرگذاری مکتب شیراز بر مکتب هند و ایرانی یا بالعکس وجود دارد؟ هدف اصلی پژوهش دستیابی به ویژگی هایی تذهیب های مکتب هند و ایرانی است. روش پژوهش توصیفی تحلیلی با رویکرد تطبیقی است. در این روش علاوه بر معرفی این آثار نفیس و هنرمندان آن ، با بررسی تذهیب و صفحه آرایی و تطبیق آن ها با یکدیگر، ویژگی های هر مکتب مورد مطالعه قرار داده می شود. همچنین پژوهش بر پایه مطالعات کتابخانه ای و استفاده از منابع اینترنتی خواهد بود. نتایج حاصله نشان می دهد کتابت قرآن در هند بیشتر تحت تاثیر هنرمندان ایرانی به خصوص هنرمندان مکتب شیراز بوده است و تبادل هنری و فرهنگی در این دوره با توجه به شیعی مذهب بودن قطب شاهیان بیش از پیش مشهود می شود، چنانکه صفحه آرایی و آرایه های تذهیبی قرآن عبدالقادر حسینی و قرآن روزبهان مشابه صفحه آرایی های صفوی است. استفاده از رنگ های خاص و ترکیبی که از اختصاصات سبک روزبهانی است در هر دو قرآن مشترک می باشد. در این میان در تذهیب های قرآنی میر عبدالقادر برخی ویژگی ها ازجمله نوع پرکاری در تذهیب و علاقه به طبیعت گرایی با گل های ریز و فراوان دیده می شود که از تاثیرات مکتب هند بر مکتب شیراز است
Keywords:
Authors
صمد نجارپور جباری
استادیار، گروه کتابت و نگارگری، دانشکده صنایع دستی، دانشگاه هنر اصفهان، اصفهان، ایران
اکرم نوروزی
کارشناس ارشد، گروه هنر اسلامی، دانشگاه هنر اصفهان، اصفهان، ایران
محمدرضا شیروانی
مربی گروه هنر اسلامی، دانشکده صنایع دستی، دانشگاه هنر اصفهان، اصفهان، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :