سنجش پایداری بازآفرینی بافت های فرسوده شهری(مطالعه موردی: محله آبکوه در شهر مشهد)

Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 69

This Paper With 19 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JPRESS-14-53_006

تاریخ نمایه سازی: 31 تیر 1403

Abstract:

نتایج اعمال سیاست های بازآفرینی در حوزه ساماندهی بافت های فرسوده، نیاز به سنجش پایداری آن را ضروری ساخته است. بنابراین هدف از پژوهش حاضر، شناخت عوامل موثر بر پایداری بازآفرینی بافت های فرسوده شهری و ارزیابی آن در محله آبکوه می باشد. ابتدا از طریق مطالعات کتابخانه ای و کاربست روش تحلیل محتوا، مدل نظری اولیه پژوهش تدوین گردید، سپس جهت اعتبارسنجی آن از تکنیک دلفی بهره گرفته شد. بدین ترتیب ۳۲ شاخص سنجش پایداری بازآفرینی شهری در ۵ مولفه اقتصادی، کالبدی، فعالیتی-خدماتی، اجتماعی-فرهنگی و زیست محیطی بدست آمد. در مرحله بعد، شاخص های سنجش پایداری به شیوه پیمایشی در محدوده مورد مطالعه مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفت. جامعه پژوهش حاضر را کلیه ساکنان محله آبکوه تشکیل دادند که از آن میان تعداد ۳۵۵ نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه پژوهش انتخاب گردید. نتایج پژوهش نشان می دهد که در فرآیند بازآفرینی بافت فرسوده محله آبکوه، تمامی مولفه های پایداری در شرایط ناپایدار خود قرار دارند که در این میان مولفه های اجتماعی-فرهنگی، اقتصادی، کالبدی، فعالیتی-خدماتی و زیست محیطی به ترتیب دارای بیشترین تا کمترین میزان ناپایداری می باشند. همچنین شاخص های دستیابی به پایداری در فرآیند بازآفرینی بافت فرسوده آبکوه ارزیابی و اولویت بندی گردید که از این میان شاخص های «حفظ تعادل بازار مسکن» در مولفه اقتصادی، «نفوذ پذیری» در مولفه کالبدی، «سازگاری کاربری» در مولفه فعالیتی-خدماتی، «مشارکت پذیری» در مولفه اجتماعی-فرهنگی و «دسترسی به فضای سبز» در مولفه زیست محیطی از بیشترین اولویت برخوردار می باشد.

Authors

سیدباقر حسینی

گروه معماری، دانشکده مهندسی معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران.

محمدامین رداد

دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران.

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • ایزدفر، نجمه، و محمدرضا رضایی. (۱۳۹۹). «شناسایی عوامل کلیدی موثر ...
  • تاج بخش، مونا، و جهانشاه پاکزاد. (۱۳۹۵). «درآمدی بر فهم ...
  • رهنما، محمدرحیم، و نگار حسینیان. (۱۳۹۴). «تاثیر مولفه های کالبدی ...
  • عظیمی، مریم، و همکاران. (۱۳۹۸). «تبیین مدل تفسیری-ساختاری عوامل موثر ...
  • فیضی چشمه گلی، قاسم، و همکاران. (۱۳۹۵). «بررسی و ارزیابی ...
  • قلندریان، ایمان، و همکاران. (۱۳۹۶). «واکاوی مولفه های کیفیت محیط ...
  • کرکه آبادی، زینب، و محمد گل محمدی. (۱۳۹۸). «ارزیابی ظرفیت ...
  • مسعود، محمد، و همکاران. (۱۳۹۸). «بررسی تاثیر اقدامات بازآفرینی بر ...
  • Al-Akkam, A. J. (۲۰۱۲). “Towards Environmentally Sustainable Urban Regeneration: A ...
  • Alexandrescu, F. M. (۲۰۱۸). “Identifying sustainability communicators in urban regeneration: ...
  • Al-Mosawi, A. Q. (۲۰۱۷). “Development of an Assessment Strategy for ...
  • Anderson, F., and N. N. Al-Thani. (۱۹۹۴). “Towards the Sustainable ...
  • Batty, M. (۲۰۱۱). “When all the world's a city”. Environment ...
  • Becker, E., and T. Jahn. (۱۹۹۹). Sustainability and the Social ...
  • Berardi, U. (۲۰۱۳). “Sustainability assessment of urban communities through rating ...
  • Bottero, M., and G. Mondini. (۲۰۱۵). “Assessing Socio-Economic Sustainability of ...
  • Brundtland, G. H. (۱۹۸۷). Report of the World Commission on ...
  • Cameron, S. (۱۹۹۲). “Housing, Gentrification and Urban Regeneration Policies”. Urban ...
  • Cheng, H., and C. Lin. (۲۰۱۱). “Regeneration Model of Taiwan ...
  • Cohen, M. (۲۰۱۷). “A systematic review of urban sustainability assessment ...
  • Colantonio, A., & Dixon, T. (۲۰۱۱). Urban regeneration and social ...
  • Coombes, M., and C. Wong. (۱۹۹۴). “Methodological steps in the ...
  • Davidson, K. M. (۲۰۱۱). “Reporting systems for sustainability: what are ...
  • Davidson, K. M. (۲۰۱۲). “Assessing urban sustainability from a social ...
  • Dawodu, A. (۲۰۱۷). “A conceptual re-visualization of the adoption and ...
  • Ding, X. (۲۰۱۵). “An inclusive model for assessing the sustainability ...
  • Dixon, T. (۲۰۰۸). “A green profession? A global survey of ...
  • Evans, J., and P. Jones. (۲۰۰۸). “Rethinking sustainable urban regeneration: ...
  • Gibson, L. (۲۰۰۱). Sustainable Regeneration-Challenge and Response" paper presented to ...
  • Gibson, R. B. (۲۰۱۰). Beyond the pillars: sustainability assessment as ...
  • Hemphill, L. (۲۰۰۴). “An Indicator-Based Approach to Measuring Sustainable Urban ...
  • Huang, L. (۲۰۱۵). “Defining and measuring urban sustainability: a review ...
  • La Rosa, D. (۲۰۱۷). “Assessing spatial benefits of urban regeneration ...
  • Lee, G. K., and E. H. Chan. (۲۰۰۸). “A sustainability ...
  • Maclaren, V. W. (۱۹۹۶). “Urban Sustainability Reporting”. Journal of the ...
  • Marcuse, P. (۱۹۸۵). “Gentrification, Abandonment, and Displacement:Connections, Causes, and Policy ...
  • Mateus, D. (۲۰۰۳). Appraisal of urban rehabilitation literature and projects, ...
  • Ng, M. K. (۲۰۰۵). “Quality of life perceptions and directions ...
  • Palen, J., and B. London. (۱۹۸۵). Gentrification, Displacement, and Neighborhood ...
  • Pope, J. (۲۰۰۴). “Conceptualising sustainability assessment”. Environmental impact assessment review. ...
  • Stanners, D., and P. Bourdeau. (۱۹۹۵). Europe’s Environment: The Dobris ...
  • Wang, H. (۲۰۱۴). “A framework of decision-making factors and supporting ...
  • Wedding, C. G., and D. Crawford-Brown. (۲۰۰۷). “Measuring site-level success ...
  • Weingaertner, C., and A. Barber. (۲۰۱۰). “Urban Regeneration and Socio-economic ...
  • Williams, K., and C. Dair. (۲۰۰۷). “A framework for assessing ...
  • Windle, P. (۲۰۰۴). “Delphi technique: assessing component needs”. Journal of ...
  • Wu, J. (۲۰۱۴). “Urban ecology in China: Historical developments and ...
  • نمایش کامل مراجع