اثرات روش های آموزشی مبتنی بر تیم و مبتنی بر وظیفه در حیطه بالین بر نتایج حاصل از ارزشیابی بالینی در دانشجویان رشته اتاق عمل

مقدمه و هدف: امروزه کسب مهارت ها در محیط بالینی و دستیابی دانشجویان به شایستگی ها و صلاحیت های بالینی لازم بسیار حائز اهمیت می باشد. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات روش های آموزشی مبتنی بر تیم و مبتنی بر وظیفه در حیطه بالین بر نتایج حاصل از ارزشیابی بالینی در دانشجویان رشته اتاق عمل انجام شد.مواد و روش ها: مطالعه نیمه تجربی حاضر در پاییز سال ۱۴۰۲ بر روی ۵۰ نفر از دانشجویان ترم ۵ رشته تکنولوژی اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی همدان انجام شد. بعد از تقسیم دانشجویان به دو گروه مبتنی بر وظیفه و مبتنی بر تیم پس از اجرای فرایند آموزش در محیط اتاق عمل، با استفاده از چک لیست ارزشیبای بالینی دانشجویان اتاق عمل، داده های مربوط به مطالعه جمع آوری شد.یافته ها: در این مطالعه ۴۴ درصد (۲۲ نفر) از دانشجویان مرد و ۵۶ درصد (۲۸ نفر) از آنها زن بودند. بر اساس یافته ها میانگین نمره کل حاصل از ارزشیابی بالینی دانشجویان در گروه آموزشی مبتنی بر وظیفه برابر با ۴۴/۲۲۱ و در گروه آموزشی مبتنی بر تیم برابر با ۸۴/۲۰۵ بود که اختلاف بین این نمرات از لحاظ آماری معنی دارد بود (۰۰۱/۰>p-Value).نتیجه گیری: به طور کلی نتایج مطالعه حاضر نشان دهنده تاثیر بیشتر روش آموزشی مبتنی بر وظیفه بر روی عملکرد بالینی، سطح مهارت ها و نمرات حاصل از ارزشیابی آنان می باشد. لذا استفاده از این روش آموزشی در راستای افزایش سطح مهارت های دانشجویان و بهبود عملکرد آنان در محیط بالینی پیشنهاد می گردد.

Keywords:

روش های تدریس , یادگیری , اتاق عمل