دیابت بی مزه بارداری و نقش آنزیم وازوپرسیناز: مقاله مروری

وازوپرسین یکی از هورمون های تولیدی در هیپوتالاموس می باشد که به دنبال کاهش آب بدن و افزایش اسمولالیته پلاسما از هیپوفیز خلفی ترشح شده و بر عروق و کلیه اثر می گذارد. دیابت بی مزه یک عارضه نادر است و عوامل مختلفی در این اختلال نقش دارند. هدف از این بررسی، مکانیسم های پاتوفیزیولوژیکی برای ایجاد دیابت بی مزه بارداری، تشخیص و درمان بر مبنای آنزیم وازوپرسیناز است.مطالب با استفاده از کلمات کلیدی در پایگاه های اطلاعاتیweb of science ، Scopus، Google Scholar، PubMed و Magiran تا سال ۲۰۲۲ جمع آوری و بررسی گردید. دیابت بی مزه میتواند شامل اختلال در ترشح هورمون (دیابت بی مزه نوروژنیک)، اختلال در گیرنده هورمون (دیابت بی مزه نفروژنیک)، مصرف بیش از حد مایعات (پلی دیپسی اولیه) و افزایش کاتابولیسم هورمون (دیابت بی مزه بارداری) باشد. شایع ترین علت برای دیابت بی مزه بارداری، فعالیت بیش از حد آنزیم وازوپرسیناز است که منجر به تخریب هورمون وازوپرسین می شود. تشخیص دیابت بی مزه در بارداری می تواند چالش برانگیز باشد زیرا معمولا با علائم پلی دیپسی و پلی اوری ظاهر می شود که اغلب به بارداری طبیعی نسبت داده می شود. دیابت بی مزه بارداری علل مختلفی دارد که شایع ترین آن فعالیت بیش از حد وازوپرسیناز است. تروفوبلاست جفتی، وازوپرسیناز تولید می کند و سطح آن در دوران بارداری افزایش می یابد. از آنجایی که دسموپرسین در انتهای N دآمینه شده است، به اثر وازوپرسیناز مقاوم است و بنابراین درمان انتخابی برای دیابت بی مزه بارداری است.

Keywords:

وازوپرسین , دیابت بی مزه , بارداری , وازوپرسیناز