بستن زخم پوست با لیزر دیود ولحیم پروتئینی حاوی نانوپوسته های طلا

هدف از این تحقیق بستن زخم پوست با لحیم کاری لیزری با لحیم پروتئینی حاوی دو غلظت متفاوت نانو پوسته های طلا و بررسی تأثیر پارامترهای مختلف فرآیند لحیم کاری بر استحکام کششی پوست ترمیم شده می باشد. دو لحیم پروتئینی با ترکیب آلبومین و دو حجم متفاوت نانوپوسته طلا تهیه گردید. یک زخم تمام ضخامت بر روی پوست ایجاد و پس از قرار دادن لحیم بر روی زخم، پرتودهی در شدت ها و پارامترهای متفاوت لیزر دیود 810nm انجام و در نهایت استحکام کششی زخم ترمیم شده اندازه گیری شد. نتایج نشان دادند که با افزایش شدت لیزر برای هر دو غلظت نانو پوسته های طلا، استحکام کششی ترمیم افزایش می یابد. علاوه بر این در شدت ثابت لیزر، با افزایش تعداد اسکن و کاهش سرعت اسکن استحکام کششی زخم ترمیم شده افزایش می یابد. در این تحقیق شرایط بهینه در شرایط شدت لیزر(60Wcm(-2 ، تعداد اسکن 10، سرعت اسکن 0/2mm/sec و دمای بافت 65˚C به دست آمد. با وجود این که با افزایش شدت لیزر استحکام کششی زخم ترمیم شده افزایش می یابد ولی از آنجایی که افزایش شدت با افزایش دمای سطح بافت رابطه مستقیم دارد، بنابراین باید یک مقدار بهینه برای شدت در نظر گرفته شود.

Keywords:

استحکام کششی , لحیم کاری پوست , لیزر دیود , نانوپوسته های طلا