ردیابی مولکولی خاویار استحصال شده از گونه های تاسماهیان برای تشخیص خاویار اصل و تشخیص نوع گونه خاویار

مقدمه:تشخیص گونه تاسماهیان، عدم آمیختگی خاویار چندگونه در محصولات تهیه شده از خاویار تاسماهیان از چالش های بسیار مهم در تجارت قانونی و بین المللی این محصولات می باشد. یکی از روش های شناسایی خاویار اصل و برچسب گذاری صحیح محصولات خاویار، استفاده از بارکدها و به ویژه ردیابی با بارکد مولکولی می باشد. روش ها: در این تحقیق برای بررسی نشانگرهای تشخیص گونه ای تاسماهیان دریای کاسپین از نمونه های بافت باله تاسماهی روسی، ایرانی، شیپ، استرلیاد، ازون برون و فیلماهی خالص دریای کاسپین، استرلیاد و تاسماهی سیبری و همچنین نمونه خاویار آنها استفاده شد. استخراج DNA از سه عدد دانه خاویار از هر گونه و بافت باله تاسماهی خالص انجام شد و دو نوع آغازگر بر اساس ژن های میتوکندریایی انتخاب شد.نتایج و بحث: نشانگر تاسماهیان با استفاده از روش PCR یک قطعه ۱۳۸ نو کلئوتیدی را در تمامی گونه ها بر اساس ژن COI تکثیر کرد اما نشانگر گونه ای قطعاتی با اندازه های متفاوت بر اساس ژن D-loop را تکثیر کرد. این قطعات هم در خاویار و هم بافت باله تاسماهیان تکثیر شد. نتایج کلی نشان داد که تکثیر قطعات نشانگر تاسماهیان و نشانگر گونه ای در تاسماهیان خالص می تواند نشان دهنده خالص بودن گونه باشد.

Keywords:

خاویار , بارکد مولکولی , COI , D-loop , ژن میتوکندریایی