اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر سازگاری، انگیزش تحصیلی و خود ادراکی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری شهر شهرکرد

هدف این پژوهش اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر سازگاری، انگیزش تحصیلی و خود ادراکی دانش ­آموزان دارای اختلال یادگیری شهر شهرکرد بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش­ آزمون-پس­ آزمون دوگروهی (آزمایش- گواه) بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش ­آموزان دارای اختلال یادگیری شهر شهرکرد تشکیل ­دادند. در این پژوهش از روش نمونه­ گیری هدفمند استفاده گردید و جمعا ۳۰ نفر به­ طور تصادفی انتخاب و در دو گروه (آزمایش و گواه) قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه سازگاری تحصیلی بیکر و سیریک (۱۹۸۴)، پرسشنامه انگیزش تحصیلی هارتر (۱۹۸۱) و خود ادراکی هارتر (۱۹۸۹) بود. مداخله آموزش تنظیم هیجان، طی ۸جلسه ۹۰دقیقه ­ای در مورد گروه آزمایش اجرا شد و داده­ ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره تحلیل شد. نتایج نشان داد که آموزش تنظیم هیجان برای متغیرهای سازگاری، انگیزش تحصیلی و خود ادراکی معنا­دار بوده است(۰۱/۰P<). و می توان گفت آموزش تنظیم هیجان بر سازگاری(۵۳۰/۰)، ، انگیزش تحصیلی (۴۹۱/۰) و خود ادراکی  (۳۷۶/۰) دانش ­آموزان اثربخش بوده است. نتایج نشان داد که آموزش تنظیم هیجان بر ابعاد سازگاری (تحصیلی، اجتماعی، شخصی-هیجانی و دل بستگی به موسسه) معنا­دار بوده است(۰۱/۰P<) و می توان گفت آموزش تنظیم هیجان بر بعد تحصیلی (۴۵۸/۰)،بعد اجتماعی (۳۶۸/۰)، بعد شخصی-هیجانی (۳۰۱/۰) و بعد دل بستگی به مدرسه  (۲۸۹/۰)  اثربخش بوده است.نتایج نشان داد که آموزش تنظیم هیجان بر ابعاد انگیزش درونی معنا­دار بوده است(۰۱/۰P<) و می توان گفت آموزش تنظیم هیجان بر بعد انگیزش درونی(۱۶۴/۰) و بعد انگیزش درونی (۱۴۱/۰)  اثربخش بوده است. بنابراین از آموزش تنظیم هیجان می توان برای افزایش سازگاری، انگیزش تحصیلی و خود ادراکی دانش آموزان مبتلابه اختلالات یادگیری استفاده نمود.

Keywords:

Emotion Regulation Training , Adaptation , Academic Motivation , Self-Perception , Learning Disability , آموزش تنظیم هیجان , سازگاری , انگیزش تحصیلی , خود ادراکی , اختلالات یادگیری