نقش والدین و مدرسه در تربیت عاطفی و دینی دانش آموزان و جامعه پذیر شدن آنان در نظام آموزشی

. روابط عاطفی خانواده با یکدیگر و فرزندان، شیوه های فرزندپروری، قاطعیت همراه با ارائه آزادی به فرزندان و در مجموع جو عاطفی حاکم بر خانواده ارتباط نزدیکی با رشد و شکل گیری برخی از ویژگی های فرزندان خانواده از جمله سازگاری فردی دارد. بنابراین می توان گفت که هر اندازه، خانواده از محیط و جو عاطفی سالم و در نتیجه رفتارها و تعاملات سالم بهره مند باشد، و به عبارتی صداقت، صمیمیت، یکدلی، یکرنگی، ملاطفت، مهربانی و عشق بر فضای عمومی خانواده مستولی گردد، به همان میزان نیز فرزندان در سازگاری فردی موفق تر بوده و در نتیجه با وقایع زندگی و اطرافیان سازگارانه تر برخورد خواهند نمود. بنابراین، در شکل گیری رفتار و دیدگاه های اجتماعی کودک، جنبه های عاطفی روابط والدین و فرزندان نقش مهمی دارد، در خانواده هایی که والدین رفتارهای محبت آمیز دارند، معمولا کودکان نیز با رفتارهای اخلاقی مثبت و احترام به دیگران و انگیزه پیشرفت رشد می یابند.

Keywords:

: والدین , خانواده , فرزندان , تربیت عاطفی و دینی