ساخت و اعتبارسنجی پرسش نامه خودشیفتگی و خودشیفتگی حساس در یک نمونه غیر بالینی در ایران
Publish place: Afzalipour Journal of Clinical Research، Vol: 2، Issue: 1
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 42
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AJCR-2-1_004
تاریخ نمایه سازی: 2 مرداد 1403
Abstract:
مقدمه: مطالعه حاضر با هدف ساخت پرسش نامه خودشیفتگی و خودشیفتگی حساس (NVS یا Narcissism and Vulnerable Narcissism Scale) و سنجش پایایی و روایی آن در یک نمونه غیر بالینی در ایران انجام شد. شیوه مطالعه: با مروری بر منابع، عوامل خودشیفتگی و خودشیفتگی حساس مشخص و سوالات برای هر عامل طراحی شد. روایی محتوایی و ظاهری با نظر پنج روان پزشک که حیطه اصلی فعالیت آن ها روان درمانی تحلیلی بود، مورد تایید قرار گرفت. ۸۰۴ دانشجو به روش نمونه گیری طبقه بندی شده انتخاب شدند و پرسش نامه مورد نظر و معیار (MCNS) Maladaptive Covert Narcissism Scale را تکمیل نمودند. آنالیز فاکتور اکتشافی با روش مولفه های اصلی (Principal component analysis یا PCA) جهت تحلیل عامل و ضریب Cronbach,s alpha برای ارزیابی پایایی عوامل مورد سنجش قرار گرفت. تفاوت بین دو جنس با استفاده از آزمون t و فراوانی خودشیفتگی و خودشیفتگی حساس بر اساس z-score ارزیابی گردید. یافته ها: سه عامل «خودبزرگ بینی، بی ارزش سازی و گسستگی اجتماعی» برای قسمت خودشیفتگی (با ۲۴ سوال) و چهار عامل «احساسات منفی، ترس از نقص، اعتماد به نفس پایین و نوسانی و انزوا» برای قسمت خودشیفتگی حساس (با ۲۷ سوال) پایایی و روایی کافی داشتند. میزان همبستگی Pearson دو قسمت خودشیفتگی و خودشیفتگی حساس با MCNS به ترتیب ۰.۴۲ و ۰.۴۷ به دست آمد. بر اساس نمره دو انحراف معیار بالای میانگین، ۲.۰ درصد از مردان و ۲.۶ درصد از زنان مورد بررسی، شخصیت خودشیفته داشتند و از میان آن ها به ترتیب ۱۴.۲ و ۴۵.۴ درصد واجد خودشیفتگی حساس بودند. نتیجه گیری: پرسش نامه NVS دارای روایی و پایایی مناسبی برای تشخیص خودشیفتگی و سپس خودشیفتگی حساس می باشد. لازم است اعتبارسنجی این پرسش نامه در جمعیت های بالینی و غیر بالینی با مشخصات دموگرافیک متنوعی مورد تایید قرار گیرد.
Keywords:
Authors
نوید خلیلی
استادیار، گروه روان پزشکی و مرکز تحقیقات علوم اعصاب، موسسه نوروفارماکولوژی و بیمارستان شهید بهشتی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران
رویا وزیری حرمی
استادیار، گروه روان پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
یونس جهانی
استادیار، گروه آمار زیستی و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت و مرکز تحقیقات مدل سازی در سلامت، پژوهشکده آینده پژوهی در سلامت، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :