تبیین تجدید حیات شهری با تاکید بر معیارهای عدالت اجتماعی به منظور احیایتمدن اسلامی (نمونه موردی: محله شیخ طوسی غربی منطقه ۱۰ شهرداری اصفهان)

هنگامی که از دین بزرگی به نام اسلام سخن به میان می آید، باید از شهر اسلامی نیز یاد شود، به طوری که اخلاق، فرهنگ، آداب، کالبد و معماری اسلامی در آن ملموس باشد و تمدن اسلامی، تمدنی دینی است که همه مولفه های آن بر محور دین اسلام می گردد. از طرفی یکی از اصول اولیه دین اسلام عدالت اجتماعی است که باید نمود آن را در شهر اسلامی شاهد باشیم. همچنین رهیافت تجدید حیات شهری، به رفع مشکلات نواحی قدیمی و فرسوده شهر پرداخته و به سوق دادن شهرها و فضاهای مختلف شهری به سمت عادلانه شدن کمک می نماید. موضوع این پژوهش، تبیین تجدید حیات شهری با تاکید بر معیارهای عدالت اجتماعی به منظور احیای تمدن اسلامی (نمونه موردی: محله شیخ طوسی غربی منطقه ۱۰ شهرداری اصفهان) است. هدف این پژوهش، به کار بستن اصول و معیارهای عدالت اجتماعی برای تجدید حیات شهرهای اسلامی، به منظور احیای تمدن اسلامی می باشد. به منظور این هدف، مفاهیم، اصول و شاخص های تجدید حیات شهری، شهر اسلامی و عدالت اجتماعی مورد بررسی و ارتباط آن ها با معیارهای تمدن اسلامی سنجیده شد؛ سپس با استفاده از نمره Z ، شاخص موران (Moran Index) و تحلیل هات اسپات ( Hot Spot)، سه متغیر مذهبی، کیفیت مسکن و مساحت مسکن، در سطح منطقه و محله مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت. اطلاعات شناختی مربوط به محله از اسناد و منابع موجود در معاونت شهرسازی و معماری اصفهان و نیز شهرداری منطقه ی ده اصفهان، جمع آوری شده اند. روش این پژوهش، کمی-کیفی است.

Keywords:

تجدید حیات شهری , عدالت اجتماعی , تمدن اسلامی , شیخ طوسی , اصفهان.