حقوق بشر و حق برسلامت و بهداشت عمو می در ایران

مقدمه: تامین سلامت و حق برخورداری از بهداشت عمومی از حقوق مسلم بشری محسوب می شود به نحوی که از شاخصه های اصلی یک جامعه ایده آل، داشتن وضعیت سلامت و بهداشت مطلوب می باشد این حق که در قلمرو حقوق بین الملل به خوبی تثبیت شده است، برا ی اجرای سایر حقوق بشری از جمله حق بر ،حیات غذا، آب آشامیدنی مسکن و حق بر محیط زیست سالم، لازم و ضروری قلمداد می شود. هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی حقوق بشر و حق بر سلامت و بهداشت عمومی در ایران می باشد. روش پژوهش: در پژوهش حاضر با استفاده از مطالب مندرج در ژورنال ها و مقالات روز دنیا_کتاب های مرجع و اینترنت_کتابخانه های دانشگاه های مختلف_مقالات همایش ها و کنفرانس ها به جمع آو ری و تحلیل مطالب خواهیم پرداخت. نتیجه گیری: از آنچه گذشت، می توان دریافت که حق بر سلامت و بهداشت عمومی به معنای فقدان بیماری نیست، بلکه رفاه و آسایش کامل جسمانی روانی اجتماعی و حتی معنوی را شامل می شود. این حق شامل آزادی ها و در برگیرنده استحقاق هاست بدین معنی که برخورداری از آن به معنای حق بر سالم بودن نیست چرا که احتمال دارد شخصی سالم به نظر آید، ولیکن تندرستی اش را از دست داده باشد..

Keywords:

حق بر سلامت و بهداشت عمومی , حقوق بشر , اس ناد بین المللی , سازمان جهانی بهداشت و نظام حقوقی ایران