توسعه بافت پیرامون حرم مطهر رضوی و تضعیف جایگاه نهادهای نظام اسلامی

حرم ائمه علیهم السلام مرکز ترویج معارف و تقویت بنیانهای اعتقادی و معنویتی است، امکانات مادی و معنوی این فضا نیز باید در راستای تحقق اهداف مکتبی ائمه بکار گرفته شود، حرکت بر خلاف این آرمانها ممکن است موجب تاثیر مخرب بر اعتقادات و ارزشها، ایجاد بدبینی نسبت به سیاست های حاکم، قرار دادن نظام و نهادهای اسلامی در معرض اتهام، و در نهایت آسیب و انحراف از مسیر تحقق اهداف الهی و آرمانی ائمه باشد. تغییر و توسعه بافت پیرامون حرم مطهر رضوی در قالب معماری جدید، یکی از پدیده هایی است که باید نقاط قوت و ضعف آن مورد ارزیابی قرار گرفته و از آسیب های احتمالی آن پرهیز شود. مساله تحقیق این است که تغییر و توسعه حرم مطهر امام رضا(ع) و معماری آن، چه تاثیری بر ایجاد بدبینی و در معرض اتهام قرار دادن نهادهای مرتبط دارد ؟ به نظر می رسد تغییر بافت اطراف حرم مطهر رضوی در شکل کنونی خود، در کنار محاسنی که دارد از جهات مختلف در معرض آسیب بوده و از تحقق عدالت، تامین مصالح عامه، تعمیق دینداری و تقویت معنویت-به مثابه هدف پیشفرض برای حکومت دینی و جامعه اسلامی- فاصله گرفته است. نگارنده برخی از این آسیب ها را در نوشته های جدا مورد تحقیق و ارائه قرار داده است. در این مقاله نیز به شیوه تحلیلی به آسیب شناسی این پدیده از جهت ایجاد شبهه زیاده خواهی و انحصار طلبی و در معرض اتهام قراردادن برخی نهادهای حاکمیتی پرداخته و بر ضرورت اجتناب از آن تاکید کرده است.

Keywords:

حرم مطهر رضوی , تغییر بافت حرم رضوی , نقد توسعه حرم رضوی ,