اثربخشی روش تدریس فعال در تربیت دینی و اخلاقی دانش آموزان

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی روش تدریس فعال در تربیت دینی و اخلاقی دانش آموزان انجام شد. مطالعات نشان داده اندکه استخراج حداکثر پتانسیل هوش منجر به موفقیت دانش آموزان در شغل تحصیلی و آینده می شود. ادبیات نشان داده است کهگنجاندن یادگیری فعال در آموزش و یادگیری آموزش اخلاقی و رشد تربیت دینی برای توسعه هوش های چندگانه محدود است.یادگیری فعال دلالت بر این دارد که به همه یادگیرندگان زمان و کمک برای تحقق بخشیدن به پتانسیل خود ارائه میشود. دراین راستا نظریه هوش چندگانه به عنوان چارچوب نظری برای تعریف، درک، توسعه و تخمین هوش های مختلف دانش آموزانمورد استفاده قرار می گیرد. طرح تحقیق این پژوهش از نوع کیفی است. در عصر حاضر یکی از اساسی ترین نیازهای بشر نیازمندبودن به آموزش است . تا روش تدریس مناسب وجود نداشته باشد امکان تامین این نیاز بشری وجود نخواهد داشت ، بدیهیاست که یک روش خوب تدریس و بسیار غنی باید با مسائل اخلاقی و دینی همراه باشد. روش تدریس به عنوان یک ابزار به معلمقدرت ، اعتماد به نفس و هدف می دهد ، همیشه او را در محیط تدریس یاری و همراهی می کند بیش از این یک معلم موفق بایک روش تدریس مورد ارزیابی قرار گرفته است . به عبارت دیگر دنبال نمودن منظم و مصرانه یک خط مشی و رویکرد از قبلتعیین شده برای هدایت گروهی فراگیر برخوردار از نیازها ، علایق ، توانایی فرهنگی – اجتماعی و دینی متفاوت از اجزاء لاینفکیک تدریس موفق و موثر تلقی می شود.

Keywords:

روش های تدریس فعال , تربیت دینی , تربیت اخلاقی