چارچوب آینده نگاری راهبردی بازآفرینی شهری هوشمند در بوم های بیابانی

در دل شهرهایی با قدمتی به اندازه تاریخ کشورمان، بافتی وجود دارد که از هم پاشیده و فرسوده است و در انتظار تکلیفی است که ما برای آن تعیین می کنیم. مفهوم شهر هوشمند با زمین، شهروندان، فناوری و حکومت شکل می گیرد و می تواند مرزهای بزرگتر یا گسترده تری داشته باشد. از بعد شهری محلی گرفته تا یک منطقه و یک شبکه شهری که به سمت بعد ملی و جهانی می رود. آینده نگاری راهبردی، تلاش دارد با رویکردی نظام مند، منطقی، مشارکتی و با مدیریت جامع و راهبردی منابع و ظرفیت ها با نگاهی رو به آینده و با اتکاء به سه رکن آینده پژوهی، سیاست گذاری و برنامه ریزی راهبردی، سازمان جامعه و کشور را به سوی چشم انداز و آینده ای مطلوب سوق دهد. در این مقاله به بررسی چارچوب آینده نگاری راهبردی بازآفرینی هوشمند در شهرها با بوم های بیابانی خواهیم پرداخت. این پژوهش از حیث هدف، بنیادی و از لحاظ ماهیت، توصیفی است. روش گردآوری اطلاعات در تحقیق حاضر به صورت مطالعات اسنادی می باشد. این مطالعه با شناخت عوامل کلیدی بازآفرینی شهری هوشمند، مبنایی برای سیاست گذاری پایدار در راستای توسعه فضایی در بوم های بیابانی در آینده به دست داده است.