شناسایی مولفه های کاهنده دمای ساختمان های مسکونی در اقلیم گرم وخشک، با تاکید بر معماری ایرانی

شناخت عملکرد حرارتی ساختمان ها، برای درک استراتژی های طراحی سنتی و ادغام آن ها با تکنیک های مدرن برای دستیابی به بهره وری انرژی و آسایش حرارتی ضروری است. خانه های ایرانی در مناطق گرم و خشک به عنوان سیستم های خنک کننده غیرفعال پیچیده عمل می کنند و از عناصری مانند بادگیر، سقف ، سایه انداز ، نحوه تهویه و هندسه برای اصلاح شرایط اقلیمی داخلی و ایجاد آسایش استفاده می کنند. تحقیقات همچنین نشان می دهد که استراتژی های روشنایی روز و دستگاه های سایه انداز مورد استفاده در معماری بومی نیز می توانند به بهره وری انرژی و راحتی بصری در ساختمان های مسکونی کمک کنند. این پژوهش توصیفی_تحلیلی است و روش گرد آوری داده ا در آن به صورت مطالعات اسنادی و کتابخانه ای می باشد. در این مطالعه عملکرد حرارتی و میزان جذب و انتقال تابش خورشیدی به فضای داخل توسط اجزای ساختمان، در اقلیم بیابانی بررسی شد. سپس تاثیر راهکارهای طراحی اجزای معماری ایرانی بر کاهش دمای هوای داخلی ساختمان مورد بررسی قرار گرفته است.

Keywords:

گرم و خشک , کنترل دما , کاهنده , مولفه ها