مروری بر عوامل تاثیرگذار معماری در طراحی پردیس کودکان در راستای پرورش خلاقیت با رویکرد تعامل با طبیعت

در دوره ای که دسترسی به محیط های طبیعی در فضاهای شهری روز به روز کمتر می شود، طراحی فضایی مناسب که بتواند پاسخگوی نیاز افراد، خصوصا کودکان به طبیعت و ارتباط نزدیک با آن باشد قطعا تاثیر چشمگیری بر ابعاد روانی، شخصیتی و همچنین فرهنگ سازی در جهت حفاظت از طبیعت و محیط زیست خواهد داشت. بر اساس نظریه هوش های چندگانه گارنر، هوش طبیعت گرا یکی از ۹ نوع هوش در کودکان است؛ که پرورش آن در گروی افزایش ارتباط کودک با طبیعت پیرامون خواهد بود. در حقیقت، اصل تجربه طبیعت توسط کودکان و ضرورت برنامه ریزی برای خلق بستری جهت بروز این تجربه، برای کودکان شهرنشین، فرصتی برای افزایش ارتباط با طبیعت را فراهم می کند و هدف این مقاله نیز بررسی این عوامل تاثیرگذار در راستای پرورش خلاقیت و استعدادیابی خواهد بود. پژوهش حاضر یک پژوهش کاربردی است و ماهیتی کیفی دارد. با رویکردی تحلیلی - توصیفی انجام شده است و به بررسی نظریات پژوهشگران و تبیین ارتباط بین آن ها پرداخته است. داده های تحقیق با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و با استفاده از تکنیک تحلیل اسناد، جمع آوری شده و مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفته اند. بر اساس مطالعات، با معرفی ویژگی ها و نیازهای کودکان خصوصا کودکان ۴ تا ۱۲ سال، عوامل موثر بر پرورش هوش طبیعت گرایانه کودکان را ارائه نموده و سپس اصول و ضوابط کلی طراحی فضاهای بازی کودکان را جمع بندی و ارائه می نماید. در نهایت نیز، بر اساس اصل تجربه طبیعت و سایر مطالعات انجام شده الگوهایی در جهت طراحی پردیس کودکان پیشنهاد گردیده است. نتایج حاصل از این تحقیق امکان اخذ تصمیم هایی در راستای فرصت سازی برای افزایش رابطه کودک با طبیعت و نهادینه کردن فرهنگ احترام به طبیعت و حفاظت از محیط زیست در فضاهای شهری را از سنین کودکی برای آنها فراهم نماید.

Keywords:

طراحی معماری , پردیس کودکان , خلاقیت , طبیعت