برنامه ریزی شهری در راستای زیست پذیرتر کردن شهرها با تاکید بر نقش انرژی های نو و تجدیدپذیر(مورد مطالعاتی: منطقه ۶ تهران)

در نظام سرمایه داری معاصر، شهر به عنوان مکان مناسب و شهرنشینی به عنوان شیوه مطلوب زیستن در آن به شمار می آید. شهر تهران، به دلیل رشد شهری ناهمگون و رشد شتابان جمعیت شهری در اثر مهاجرت گسترده روستا به شهر، تمرکز صنایع سبک وسنگین، تغییر الگوی مصرف و رشد برونزا، توسعه فیزیکی شهر در قبال تخریب باغات و اراضی کشاورزی و از همه مهم تر آلودگی های صوتی و زیست محیطی، این شهر را از یک شهر زیست پذیر پایدار دور کرده است. افزایش روزافزون تقاضای انرژی، کمبود منابع انرژی فسیلی، خطر گرم شدن کره زمین ناشی از پدیده گلخانه ای و آلاینده های محیطی و در نهایت مشکلات زیست محیطی و تهدید سلامت انسان ها از جمله مسائلی هستند که توجه کشورها را به استفاده از انرژی های پاک جلب می نمایند. ایران از لحاظ منابع مختلف انرژی یکی از غنی ترین کشورهای جهان محسوب می شود که دارای منابع گسترده فسیلی (نفت و گاز) و همچنین دارای پتانسیل فراوان انرژی های تجدیدپذیر همچون باد، خورشیدی و ... می باشد.

Keywords:

زیست پذیر , توسعه پایدار , انرژی های نو و تجدید پذیر.