اقدام پژوهی: چگونه توانستم اختلال کمبود توجه دانش آموزم امیر حسام را بهبود ببخشم؟

هدف از پژوهش حاضر، بهبود اختلال کمبود توجه در دانشآموز پایه اول به نام امیر حسام است. جامعه و نمونه آن یک دانشآموز و در سطح فردی در مدرسه شهید بهشتی صورتگرفته است. برای شناسایی و تشخیص دقیق مشکل تحصیلی و آموزش فراگیر، از چکلیست محقق ساخته به مدت ۴ هفته با روش مشاهده استفاده گردید و با استفاده از آن ، گزارش های والدین و مربی پیش دبستانی، داده ها مورد ارزیابی و تحلیل قرار گرفت و مشخص شد دانش آموز درگیر اختلال کمبود توجه در بخش دیداری – نوشتاری است. برای بهبود توجه امیر حسام و پیشرفت تحصیلی وی در این پایه، راه حل هایی آورده شد و راه حلی انتخاب گردید که از ۸ بخش تشکیل شده بود که در مدت شش هفته یعنی از ماه دی تا هفته دوم بهمن اجرا شد. پس از اجرای راه حل برای بررسی وضع مطلوب با استفاده از چک لیست اولیه در شواهد ۱ به مدت دو هفته دانش آموز مورد مشاهده قرار گرفت و داده ها در شواهد دو ثبت شد. پس از ارزیابی نهایی این نتیجه حاصل شد که تغییر محسوسی در توجه امیر حسام صورت گرفته و بخش زیادی از مشکل حل شده بود اما همچنان بخشی از آن باقی مانده بود که با توجه به محدودیت های موجود امکان چرخه حلزونی اقدام پژوهی میسر نبود.

Keywords:

اقدامپژوهی , اختلال یادگیری , اختلال کمبود توجه , پایه اول.