بررسی رابطه بین معلم و دانش آموز و استفاده از شیوههای نوین برای ایجاد یک رابطه مفید

همانطور که می دانیم محیط مدرسه روابط انسانی را که موجب ایجاد تعادل فکری در دانش آموز می شود، را ترغیب می کند و به دانش -آموزان این احساس را می دهد که متعلق به گروه معینی هستند و در این گروه نقش مهمی دارند. در کلاسهای درسی که در آنها روابط انسانی درست وجود دارد، بالطبع یک محیط مطلوبی ایجاد می شود که زمینه شکوفایی دانش آموزان در آن مهیا می شود و معلم که بیش از هر شخص دیگری در ایجاد یک محیط امن و سالم و در نتیجه ایجاد یک رابطه انسانی نیکو موثر است ، باید طوری عمل کند که ضمن داشتن تعادل احساسات خود، در ارتباط با دانش آموزان تفاهم داشته باشد. معلم باید بتواند ارتباطی سالم و دو طرفه برقرار نماید، تا سبب تبادل افکار و احساسات شده و تعلیم و تربیت بگونه ای درست انجام شود و به دنبال آن به انتقال مفاهیم و دانش مورد نیاز به دانش آموزان بپردازد و راهنمایی برای فرآیند یادگیری دانش آموزان باشد و این ارتباط موثر و کارامد بین معلم و دانش آموز میسر نمی شود جزء با توانایی معلم و مدیریت کارامد او ممکن نخواهد شد. در این مقاله سعی شده است ارتباط موثر و تعامل آمیز معلم با دانش آموزان در راستای شیوههای نوین مورد بررسی قرار گیرد، همه انتظار دارند که محیط مدرسه در کودکان آنان تغییرات مثبتی ایجاد نماید تا آنها قدرت استدلال، نقادی و حضور در جامعه را پیدا کنند. بنابراین معلم به مثابه برنامه ریز نظام کلاس درس باید با توانایی و خلاقیت خاص خود فراگیران را یاری دهد تا در امور مختلف زندگی موفق باشند.

Keywords:

آموزگار , آموزش , روابط , دانش آموز