چگونه توانستم مشکل گوشه گیری و کم رویی دانش آموز پایه دوم ابتدایی را برطرف سازم؟

امروزه اختلال کمرویی وشخصیت اجتنابی دربرخی کودکان دیده می شود وآثار منفی متفاوتی در رفتار و زندگی روزمره آنها می گذارد وگاهی برعملکرد تحصیلی کودکان نیز تاثیرگذاشته و باعث افت تحصیلی آنها می شود.این اختلال باعث کاهش اعتماد بنفس وکناره گیری از جمع دوستان و همکلاسی ها وحتی گاهی جمع های خانوادگی می شود.به همین دلیل رفع این اختلال بسیار مهم و ضروری است .هدف از پژوهش حاضر،کاهش گوشه گیری و کم رویی مرضیه ،دانش آموز کلاس دوم ابتدایی است .این پژوهش از نظر هدف،کاربردی ،و روش آن کیفی و از نوع اقدام پژوهی است .در این پژوهش از ابزار هایی مثل مشاهده در طی جلسات کارورزی و صحبت با مدیر و معلم و خانواده بهره گرفتم . برای یافتن راه حل کاربردی و مفید به مطالعه کتب و مقالات علمی پژوهشی و مشورت با اساتید و معلمان با تجربه پرداختم .سپس بهترین راهکارهای قابل اجرا را انتخاب کردم.در طی این اقدام پژوهی به موضوعاتی مثل ارتباط گیری صحیح با دانش آموز،همدلی ،کمک به انجام فعالیت گروهی ،تشویق و بکارگیری بازی های مناسب برای ایجاد خودپنداره مثبت در دانش آموز و اطلاع رسانی و آگاهی بخشی به خانواده پرداخته شد زیرا نقش اولیای دانش آموز ومعلم درکاهش و افزایش کم رویی وی بسیار مهم می باشد و تشویق و ترغیب دانش آموز نقش بسزایی درافزایش اعتماد به نفس او دارد.بررسی هایی که پس از اجرای این اقدامات صورت گرفت حاکی از آن بود که گوشی گیری مرضیه نسبت به قبل بسیار کمتر شده و او با اعتماد بنفس بیشتری درکلاس فعالیت می کند.

Keywords:

خجالت , اختلال کمرویی , شخصیت اجتنابی