تاثیر تغییرات میزان میکروسیلیس و فوق روان کننده بر بتن و تاثیر بازه های استراحت اولیه درمقاومت فشاری بتن تحت شرایط عمل آوری در بخار

استفاده از اجزای سازه ای پیش ساخته در سازه های ساختمانی به طور فزاینده ای گسترده شده است، به طوری که پروژه ها اغلب برای تسهیلو تسریع امور ساخت و ساز از روش های عمل آوری با بخار استفاده می کنند. استفاده از بتن پیش ساخته، افزایش کارایی ساخت و ساز رانشان داده است. در نتیجه، مسائل مربوط به مقاومت و دوام ناشی از عمل آوری بتن با بخار به کیفیت ساخت بتن وابسته است و کیفیتبالای انجام این فرآیند به توسعه روند ساخت و ساز کمک می کند. استفاده از پودر میکروسیلیس در بتن عمل آوری شده با بخار برای بهبودعملکرد در کارگاه های ساختمانی مرسوم شده است. در حالی که تحقیقات در مورد مواد افزودنی به صورت تکی بررسی شده است استفادهاز مواد افزودنی ترکیبی و با فوق روان کننده نسبتا محدود است. این مقاله بر روی خواص مکانیکی بتن عمل آوری شده با بخار با موادافزودنی (میکروسلیس)، بررسی تاثیر نسبت مواد افزودنی و تغییرات زمان استراحت اولیه نمونه ها در روش عمل آوری با بخار بر خواصمکانیکی بتن تمرکز دارد. مشخص شد که وقتی میکروسلیس و فوق روان کننده به نسبت تقریبی ۸ برابر وزنی اضافه شدند، مقاومت فشاریبتن بهینه شد. علاوه بر این، زمان استراحت اولیه باید به میزان ۴ ساعت کنترل شوند تا مقاومت فشاری بتن عمل آوری شده با بخار بهبودیابد.

Keywords:

بتن پیش ساخته , عمل آوری در بخار , بتن با مقاومت بالا , میکروسلیس , فوق روان کننده , زمان استراحت اولیه بتن