تعیین اعضای حیاتی در تخریب ساختمان به وسیله انفجار

تخریب ساختمان ها و سازه ها به دلایل مختلفی مورد نیاز است. همانطور که می دانیم هر طراحی از یک ساختمان یا سازه دارای طول عمری است که به عنوان عمر طراحی شناخته می شود. این ساختمان با در نظر گرفتن طول عمر، مثلا ۸۰ تا ۱۰۰ سال، طراحی شده است. وقتی این عمر طراحی ساختمان به پایان می رسد، سازه برای ساختمان های مسکونی و همسایه ایمن نیست. ممکن است دلایل بیشتری برای تخریب یک ساختمان وجود داشته باشد، سازه های قدیمی باید با سازه های جدید جایگزین شوند. سازه پایداری خود را از دست داده یا آسیب سازه ای داشته است. سازه های کوچک برای ساختن سازه های بزرگ و غیره تخریب می شوند. در این تحقیق به بررسی کلی تخریب ساختمان با انفجار پرداخته شده است. در این روش از مواد منفجره برای تخریب استفاده گردیده و به وسیله این تکنیک تکیه گاه های حیاتی را ضعیف یا حذف می کنیم ، به طوری که ساختمان دیگر نمی تواند نیروی گرانش را تحمل کند و زیر وز ن خود می افتد. به این صورت که مهندسان، محاسبات لازم برای تعیین محل نصب مواد منفجره و میزان آنها را بررسی کرده و سپس مواد منفجره را در محل مورد نظر نصب می کنند

Keywords:

تخریب , انفجار , مواد منفجره , تکیه گاه حیاتی