بررسی مشکلات قصاید دیوان ندیم کابلی

عبدالفغور ندیم کابلی، شاعر معاصر و خوش ذوق افغانستان است. وی در عصر خود محبوب بود. شعر وی روان و بی تکلف است و تشبیهات بدیع دارد. قالب قصیده، قالبی خوشایند و مطلوب شاعر بوده و بیشتر اشعار بکر و جذاب شاعر در این قالب سروده شده است. ندیم کابلی نیز مانند بسیاری از شاعران دیگر که به موضوعات و مسائل جدید در جامعه توجه داشته اند، قصیده مناسب ترین قالب بیان این گونه موضوعات بوده است. به همین سبب این مسائل در قصاید او مطرح شده است. هدف از نگارش این پایان نامه بررسی مشکلات قصاید در شعر ندیم کابلی است. روش تحقیق به صورت توصیفی – تحلیلی است. نتایج نشان داد که ندیم از نخستین شاعرانی است که مضمون و محتوای قصاید او دربردارنده پیام ها و نکته های نو است. زبان قصاید وی ساده و آسان است. اغلب قصاید وی با مدح بزرگان آغاز می شود اما در لابه لای مدح از نیاز جدی پیشرفت کشور به آموختن دانش و فن جدید سخن می گوید. وجه قصاید ندیم را در مقایسه با قصاید شاعران پیش از خود می توان در این دانست که یکی آنکه قصیده را با مخاطب قرار دادن ممدوح، بدون آوردن تغزل آغاز کرده است. دوم آنکه پس از ده دوازده بیت آغازین طرح شکایت ابتکاری خویش را در قالب حکایتی باز گفته است. کاربرد بالای صنایع ادبی در قصاید ندیم از مهم ترین خصایص شعری اوست. در بررسی آرایه های ادبی تشبیه با ۱۳۹ بار تکرار و اضافه تشبیهی با ۵۳ مورد بیشترین بسامد را در قصاید وی دارد. استعاره ۷۹ مورد، کنایه با ۳۳ مورد، مجاز ۳۵ مورد، ایهام ۲۲ مورد و ایهام تناسب ۹ مورد بیشترین بسامد را در قصاید ندیم به خود اختصاص داده اند.

Keywords:

قرن چهاردهم , ندیم کابلی , دیوان , قصاید , شرح مشکلات , نکات بدیعی.