طراحی و ارزیابی اپلیکیشن سلامت همراه در خودمدیریتی اختلال استرس پس از سانحه

مقدمه: پیشرفت های اخیر در حوزه تجهیزات همراه، فرصت های مناسبی در راستای ارائه خدمات موثرتر و کم هزینه تر برای افراد مبتلا به بیماری های مزمن ارائه داده است. با توجه به شیوع نسبتا بالای اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) در ایران و عدم وجود اپلیکیشن بومی در خودمدیریتی عوارض متعدد این اختلال، در پژوهش حاضر به طراحی و ارزیابی اپلیکیشن سلامت همراه در خودمدیریتی PTSD پرداخته شد. روش: این مطالعه کاربردی- توسعه ای در دو مرحله صورت پذیرفت. در مرحله اول، پس از بررسی متون، نیازها و انتظارات اپلیکیشن شناسایی شد. سپس بر اساس نیاز های شناسایی شده، اپلیکیشن مدل سازی، طراحی و سپس با استفاده از زبان های برنامه نویسی جاوا و کاتلین تولید و آزمایش شد. در مرحله دوم، کاربردپذیری اپلیکیشن تولید شده توسط متخصصین و کاربران مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج: سرویس های ارائه شده در اپلیکیشن عبارت اند از: ارائه آموزش روانی، مهارت های مقابله­ای، تمرین تنفسی، آرامش بخشی، تاثیر گذاری مثبت، حمایت های اجتماعی، خودارزیابی، ارائه یادآور، پیوند های مفید و خود نظارتی. از دید متخصصین، اپلیکیشن از کیفیت قابل قبول (۷۸/۲۵%) و از دیدگاه کاربران نسبتا قابل قبول بود (۶۸/۶۷%). متخصصین در فرآیند ارزیابی، بیشترین رضایت را از عملکرد اپلیکیشن ( ۸۰%) و کاربران بیشترین رضایت را از سهولت استفاده از اپلیکیشن (۷۶%) داشنتند. نتیجه گیری: به کارگیری اپلیکیشن می تواند در ارتقای دسترسی مبتلایان PTSD به خدمات مراقبت بهداشتی مفید واقع شده و ضمن صرفه جویی در زمان و هزینه ها، در خودمدیریتی این اختلال موثر باشد.

Keywords:

Post-traumatic stress disorder , mHealth , Self-Management , Usability , Medical Informatics , اختلال استرس پس از سانحه , سلامت همراه , خودمدیریتی , کاربردپذیری , انفورماتیک پزشکی