بررسی ضمانت اجرای تصمیمات سازمان های بین المللی در خصوص حفظ و توسعه صلح پایدار

امروزه بسیاری از مسائل مطرح در جوامع بشری با خروج از شمول مسائل داخلی به صورت بین المللی و جهانی شده اند. که از جمله این موضوعات؛ مباحث مرتبط با حقوق بشر و توسعه صلح پایدار به عنوان نیاز حیاتی بشریت مطرح است و بر همین مبنا، سازمان ملل متحد فعالیت های خود را بر پایه این اصل استوار نموده که توسعه صلح پایدار حالت جهانشمول و غیرقابل تجزیه ای دارد. عملا این بدان معناست که همه حقوق و آزادی ها- حقوق اقتصادی و نیز آزادی های سیاسی و مدنی- با هم مرتبط و وابسته هستند و بایستی به صورت برابر ارتقاء یابند و حفظ شوند. چنانچه تعدادی از این حقوق به قیمت از دست رفتن برخی دیگر ارتقاء داده شوند، آنگاه همه حقوق مزبور زیر سوال قرار می گیرند. به همین دلیل، سازمان های بین المللی و در راس آن سازمان ملل متحد همواره در پی رویکردی متوازن و جامع نسبت به ارتقاء موثر حقوق بشر و توسعه صلح پایدار هستند به نحوی که سازمان ملل متحد با عبور از پنج مرحله استقرار، پیشرفت، اجرا، گسترش و ضمانت اجرایی، نظام بین المللی را تحکیم بخشیده و در جهت جهانی شدن آن گام بر می دارد. در واقع با همه فعالیت هایی که این سازمان ها در این زمینه انجام می دهند؛ همچنان با ناکامی هایی رو به رو هستند بدین معنا که موانع بسیاری در زمینه اجرای جهانی صلح پایدار وجود دارد که در این مقاله سعی بر این است که ضمانت اجرایی تصمیمات سازمان های بین المللی در خصوص توسعه صلح پایدار و موانع موجود در آن بررسی شود.

Keywords:

ضمانت اجرایی , سازمان های بین الملل , حقوق بشر , صلح پایدار