مطالعه انتقادی بازنمایی دراماتیک نگره مثبت اندیشی در سریال پرده نشین

این مطالعه تحلیل بازنمایی نگرش مثبت اندیشی به جهان هستی در سریال پرده نشین را بررسی کرده است. تاثیر روش های نمایش نگرش مثبت اندیشی بر مخاطبان نیز مورد بررسی قرار گرفته است. از طریق تحلیل محتوای کیفی، بر روی بخش های انتخاب شده از سریال، به دست آوردن این هدف پرداخته شده است. در این پژوهش، روش تحلیل و تجزیه اطلاعات در این تحقیق، تحلیل محتوای کیفی با رویکرد نشانه شناسی منطبق بر الگوی کیت سلبی و ران کاودری است. با مطالعه و استخراج مولفه های مثبت اندیش و بررسی ۳۱ قسمت از سریال پرده نشین، مطالعه ای انجام شد که نشان داد سریال از نگرش مثبت اندیشی به عنوان ابزاری برای پیشرفت در مواجهه با چالش ها استفاده می کند، اما این مطالعه نشان داد که سریال به سادگی موضوع نگرش مثبت اندیشی را مطرح کرده و نقاط ضعفی را پوشش داده است. این یافته ها می توانند به بهترین شکل کمک کنند تا نحوه ایجاد نگرش مثبت اندیشی در آثار دیگر بهبود یابد. مطالعه نشان داد که بازنمایی نگرش مثبت اندیشی در رسانه های محبوب، می تواند به طور قابل توجهی بر رفتار و نگرش مخاطبان تاثیر بگذارد، اما بهتر است به دقت به نقاط ضعف و محدودیت های بازنمایی این مفهوم توجه کرد تا این بازنمایی به شکل کامل و دقیق انجام شود.

Keywords:

نگرش مثبت اندیشی , بازنمایی دراماتیک , سریال پرده نشین