تحلیل اثرگذاری صور خیال بر اشعار سعدی ونیما

اصولا شعر روزگار ما، حاصل دید و نگاه انسان درگیر با پیچیدگیهای اجتماعی امروز است که به زبان درآمده و بیان شده است. البته تعبیر درگیری شاعر با تمام آن چه که در روزگار اوست، خاص ذاتی شاعر امروز نیست، شاعران موفق هر عصری، یک سوی پیروز چنین چالشی بودهاند. آنچه در این مجال میکوشم مطرح کنم، شیوه تصویرگری نیما در شعر است که خود آغازی تازه است در شعر فارسی.یکی از بارزترین و در عین حال، بنیادیترین شیوههای بلاغی در حوزه علم بیان، صور خیال است که شامل انواع تشبیه، استعاره، مجاز و کنایه میشود. صورخیال، جوهر اصلی و عنصر ثابت شعر و چیزی است که از نیروی تخیل حاصل می شود. صور خیال، معیار ارزش و اعتبار هنری شعر است. در هیچ یک از آثار ادبی در طی ده قرنگذشته، اثری در نقد علم بلاغت، به اهمیت صور خیال وجود ندارد. سعدی شیرازی، از بزرگ ترین سخن سرایان و شاعران فارسی زبان است که بر زبان عربی مسلط بوده است. در همه سبک های شعر کهن بسامد بالای کاربرد صور خیال را می توان مشاهده نمود. طرح شعر نو با ظهور در عرصه شعر، در انداخته شد. در شعر نو شاعر مقید به رعایت اوزان عروضی نیست اما کاربرد صور خیال در شعر نو، همانند شعر کهن ادامه داشته و دارد. همه شاعران معاصر از اقسام تشبیه و استعاره در پردازش شعر، سود جسته اند و همه انواع تشبیه و استعاره را می توان در آثار نوپردازان با حوصله و پژوهش بازیافت. افزون بر این اقسام کنایه و مجاز را نیز در دفترهای شعر معاصر بادقت می توان پژوهش نمود و پیدا کرد. شاعران نیمایی نگرشی نو به جهان و طبیعت و مسائل فرهنگی و اجتماعی دارند و از عناصر بلاغی در وادی شعر بگونه ای خاص بهره می گیرند و هرکدام سبک خاصی دارند. این پژوهش به کاربرد صور خیال در شعر معاصر اختصاص دارد لذا در این پژوهش هدف بررسی و مقایسه صورخیال در اشعار سعدی و نیما می باشد

Keywords:

تحلیل , بلاغت , بیان , صور خیال , نیما , سعدی