آثار بازنگری قانون اساسی در نظام جمهوری اسلامی ایران

قانون اساسی یک کشور مجموعه ای از قوانین و اصولی است که براساس آن، ساختار و عملکرد دولت و حقوق و وظایف شهروندان تعیین می شود. هر قانون اساسی در طول زمان نیاز به اصلاح و تطبیق با تغییرات اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی دارد؛ بنابراین، دلایل مختلفی می تواند وجود داشته باشد که نیاز به اصلاح این قانون را در جامعه و حاکمیت ایجاد کند. درباره قانون اساسی ایران نیز، می توان گفت با گذشت زمان و تغییراتی که در جامعه رخ داد، در برخی موارد نیاز به اصلاح در قانون اساسی احساس شد. در اصلاح قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۳۶۸ مسائل مختلفی از قبیل ایجاد تغییراتی در موضوع رهبری، قوه مجریه، قوه مقننه، قوه قضائیه و تشکیل مجمع تشخیص مصلحت نظام مورد نظر اصلاح کنندگان قانون اساسی قرار گرفت. این تغییرات موجب ایجاد تغییرات کلان در ساختار، ابعاد و اهداف نظام جمهوری اسلامی ایران شد که در این مقاله تلاش شده است به تفضیل به آن پرداخته شود.