بررسی جایگاه مدیریت حق نظارت همگانی در حکمرانی اسلامی

ادیان و مکاتب، علاوه بر دستورات عملی، راهکارهایی را برای اجرای آنها وحکمرانی درست و حاکم کردن ارزش ها نیز مطرح می سازند. در اسلام، نظارت همگانی از جمله این راهکارها است اما همین راهکار بسیار مهم نیز اگر جامه عمل به خود نپوشاند و شرایط مساعد برای انجام درست آن درجامعه فراهم نباشد، خود نیز به تعطیلی یا انحراف می انجامد و به جای آنکه ضمانت اجرای احکام دیگر باشد خود نیز در مرحله اجرا به بن بست می رسد این تحقیق محاسن روش مدیریت نظارت همگانی را مورد بررسی اجتماعی و تاریخی قرار می دهد و ضمن اشاره به ادله قرآنی و فقهی، برتری روش مدیریتی را بر روش های دیگر به اثبات می رساند و می کوشد تا پرهیز از اکتفاء به روش های انفرادی و بهره گیری از روش سازمانی و سازمانی شدن اجرای نظارت همگانی در جوامع پیچیده و گسترده امروزی را به عنوان مهم ترین راهکار برای حفظ هنجارهای اجتماعی در نظام حکمرانی اسلامی پیشنهاد کند و نشان دهدکه برای تحقق اهداف بلند و چند لایه شریعت، روش فردی و شخصی به تنهایی پاسخ گو نیست و موجب تعطیلی و حتی انحراف این اصل از مسیر خود می گردد ونتایج معکوس به بار می آورد و باید با روش مدیریتی و منسجم به اجرا درآید و از تجربه های اجرایی جوامع اسلامی گذشته و جوامع بزرگ امروزی مانند قانون احزاب و مطبوعات و سازمان های مردم نهاد و راه های پیش گیری از جرایم محلی در ژاپن و برخی کشورها، در تدوین شیوه ها و هدف گذاری این سازمان کمک گرفت.

Keywords:

مدیریت , حکمرانی اسلامی , نظارت همگانی