بررسی دلالت اقسام نهی بر فساد از منظر علامه مظفر (ره)، آیت الله سبحانی (دام ظله) و آیت الله خویی (ره)

در این مقاله پس از بیان مقدمه، عنوان مقاله و محل نزاع بررسی می شوند و در این بررسی، مشخص می شود که کلمه ی کشف، مناسب تر از دلالت است و تمامی اقسام نهی وارد در محل نزاع هستند و آن دسته از نهی هایی که متعلق آن ها صلاحیت توصیف به صحت و فساد را ندارند از محل نزاع خارج هستند.و همچنین این بحث هم در عبادات و هم در معامله جریان می یابد.در بحث از نهی وارد در عبادات هنگامی که نهی از نوع نهی نفسی باشد، نهی وارد به اصل عبادت به دلیل منافات مبغوضیت فعل نزد مولی و تقرب، فساد عبادت را به دنبال خواهد داشت. اما هنگامی که نهی بر جزء یا شرط عبادت تعلق بگیرد، به دلیل مذکور در حالت سابق، شرط و جزء فاسد می شوند اما فساد آن ها ملازمه ای با فساد مرکب و مشروط ندارد. و در نهی بر وصف لازم عبادت به دلیل همراهی دائمی وصف با عبادت، فساد عبادت نتیجه می شود.نهی مقدمی بر عبادت به دلیل عدم ملازمه ی امر به شیء و نهی از ضد آن موجب فساد عبادت نمی شود.نهی تنزیهی هم اگر با داعی ردع و زجر انشاء شده باشد به دلیل عدم محبوبیت نزد مولی موجب فساد عبادت می شود.نهی وارد بر معاملات به دلیل عدم منافاتحرمت و مبغوضیت فعل نزد مولی و سببیت و اثر مرغوب در معامله موجب فساد آن نمی شود.

Keywords:

فساد منهی عنه , نهی و فساد , عبادت منهی عنه , نهی از عبادت , نهی از معامله