انتظارات فقه از قضات و مراجع قضایی در حل و فصل دعاوی

یکی از مهم ترین مباحث مطرح شده در فقه امامیه ، باب قضاوت می باشد و شرایط و اهلیت قاضی نیز از اهمیت بالایی برخوردار است و بر همین اساس اسلام به قضاوت و اهلیت قضات توجه مضاعفی نموده است .فقه اسلامی با عنایت به استنباط از منابع غنی در پاسخ به بسیاری از شبهات و نیازهای امروز جوامع بشری پاسخ گوی می باشد، من جمله دلایل این امر پویایی دین اسلام و وجود پیامبران و امامان معصوم (ع) که با سفارشات و سیره عملی خود راهنمای امروزه هر یک از افراد اجتماع این عصر می تواند باشد که در صورت انجام تاکیدات و سفارشات فرامین الهی از انحراف افراد جلوگیری می نماید. در این پژوهش با هدف بهره گیری از قواعد فقهی مبتنی بر قرآن،سنت،اجماع و عقل سعی بر آوردن آیات و روایات و سیره پیامبران و امامان معصوم (ع) و سفارشات اخصی که قضات محترم محاکم باید نسبت به مطالعه آن مداقه نمیاند تا رویکردی مناسبی نسبت به احوال محاکم داشته باشند و از طرفی با افزایش ورود پرونده های قضایی به محاکم و تفاسیر مختلف قانونی و قضایی از برخی مواد آمده در متن قانون توسط برخی قضات باعث رویه های گوناگون نیز می شود که با جستجو و تحقیق در متون فقهی می توان از بسیاری مشکلات و نارضایتی آحاد جامعه به سیستم قضایی جلوگیری نمود. در این پژوهش جمع آوری اطلاعات از طرق میدانی و کتابخانه ای به مطالعه کتب مرجع فقهی و نظرات اندیشمندان و صاحب نظران فقهی و حقوقی و همچنین کسب پیشنهادات مردم نسبت به بهتر عمل نمودن رویه قضایی سعی بر این نموده که آیات و روایات و سیره و منطق عقلی را گرداوری نموده و مورد مطالعه قضات و دانشجویان و طلاب که قصد ورود به منصب قضاوت دارند را آشنا نماییم.

Keywords:

فقه , قضات , قضاوت , محاکم , آیات و روایات