تربیت نظامیان؛ مقایسه دیدگاه افلاطون و امام خمینی(ره)

در این مقاله تربیت نظامیان در اندیشه افلاطون و امام خمینی(ره) با روش توصیفی-تحلیلی و مقایسه ای بررسی شده است و هدف آن افزایش قدرت توصیف و تبیین نخبگان فکری - نظامی در موضوع جایگاه نظامیان در شکل­گیری مدنیت و تمدن­سازی است. طی این مقاله گزاره­های افلاطون و امام خمینی(ره) در ابعاد مختلف موضوع تربیت نظامیان از متون آنان استنتاج شده است و سپس مورد تحلیل قرار گرفته و در نهایت وجوه تشابه و تفاوت دیدگاه­های دو متفکر در آن ابعاد تبیین شده است. نتیجه نهایی این مقایسه مبنی بر این است که نظام فلسفی افلاطون و برنامه تربیتی او در آرمان­شهر که با هدف تبیین عدالت و چگونگی استقرار آن صورت­بندی می­شود، اهمیت اقشار نظامی را در زمینه شکل­گیری مدنیت و حرکت به­سوی تمدن­سازی نشان می­دهد و در رد دیدگاه­هایی که اهمیت دادن به نظامیان را مقدمه فروپاشی مدنیت می­دانند، پشتوانه استدلالی ارزشمندی ایجاد می­کند. در مقابل دیدگاه امام خمینی(ره) بیانگر این است که تفکر اسلامی قوه و قوای نظامی را در چارچوب تربیتی شریعت، اخلاق و عقلانیت تعریف کرده و این چارچوب اجازه نمی­دهد که حقوق و حوزه فردی و خصوصی نظامیان مورد تعدی قرار گیرد؛ آنان را نیز از تعدی به حقوق و حوزه خصوصی دیگران باز می­دارد و قوه و قوای نظامی را در خدمت حفظ نظام سیاسی، مدنیت و تمدن­سازی تعریف می­کند.

Keywords:

افلاطون , امام خمینی , تربیت , پاسداران , شجاعت , امنیت , مدنیت