ارتباط بداء با اراده و علم الهی از جهت معناشناختی
Publish place: Religious anthropology، Vol: 6، Issue: 19
Publish Year: 1388
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 53
This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JSMC-6-19_008
تاریخ نمایه سازی: 12 مرداد 1403
Abstract:
موضوع « بداء » از جمله مباحثی است که در سه علم فلسفه، کلام و اصول فقه کاربرد دارد. در حوزه کلام، به دنبال طرح مباحث مربوط به علم و اراده الهی، این موضوع مطرح می گردد. بداء از معتقدات امامیه است و سایر فرق به آن تصریح نداشته و گاهی اعلام مخالفت نیز نموده اند اما ناخواسته به محتوای آن اعتراف داشته اند. از این رو پیوند بداء با اراده الهی از لحاظ معناشناختی نزد تشیع، مورد بررسی قرار گرفت و معلوم گردید که با در نظر گرفتن اراده خداوند به عنوان صفت فعل، صرف نظر از این که به معنای داعی، حب و رضا، نفس فعل (تکوین) یا عین علم الهی باشد، کاملا با مفهوم بداء همخوانی داشته و قابل توجیه و تفسیرصحیح است. ضمن آن که قبول بداء، به معنای پذیرفتن هیچ گونه تغیر و تبدل در ذات خداوند نبوده و جهل یا عدم قدرت را نیز برای ذات احدیت به دنبال ندارد.
Keywords:
Authors
محمد الله نیا سماکوش
کارشناس ارشد فلسفه و کلام اسلامی
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
