پیش بینی فرسودگی تحصیلی براساس نارسایی هیجانی و احساس پیوستگی در دانش آموزان دختر پایه ششم دچار اضطراب امتحان

هدف پژوهش حاضر، بررسی پیش بینی فرسودگی تحصیلی براساس نارسایی هیجانی و احساس پیوستگی در دانش آموزان دختر پایه ششم دچار اضطراب امتحان بود. روش پژوهش توصیفی (غیرآزمایشی) و طرح از نوع طرح های همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان دختر پایه ششم دچار اضطراب امتحان شهر مشهد که به کلینیک مشاوره آموزش و پرورش ناحیه ۳ شهر مشهد در سال تحصیلی ۹۹-۱۳۹۸ مراجعه کردند تشکیل داد. از میان جامعه آماری، از میان دانش آموزانی که نمره اضطراب امتحان آنها بالاتر از ۵۰ بود، ۵۰ نفر به روش نمونه گیری هدفمند به عنوان نمونه انتخاب و به سه پرسشنامه نارسایی هیجانی تورنتو ۲۰ (بگبی و همکاران، ۱۹۹۴)، پرسشنامه احساس پیوستگی آنتونوسکی (آنتونوسکی، ۱۹۹۳) و پرسشنامه فرسودگی تحصیلی مسلش فرم دانش آموزان (شوفلی، ۲۰۰۲) پاسخ دادند. به منظور تحلیل داده های این پژوهش از شاخص های آمار توصیفی (میانگین و واریانس) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره) استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین نارسایی هیجانی با فرسودگی تحصیلی دانش آموزان همبستگی مثبت و معنادار و بین احساس پیوستگی با فرسودگی تحصیلی همبستگی منفی و معنادار وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که احساس پیوستگی پیش بینی کننده منفی و معنادار فرسودگی تحصیلی در دانش آموزان دختر پایه ششم دچار اضطراب امتحان می-باشد.

Keywords:

فرسودگی تحصیلی , نارسایی هیجانی , احساس پیوستگی , اضطراب امتحان.